284) آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است از آنِ خداست، و اگر صفات و حالات نیک و بدى ( همچون کفر و ایمان، دوستى و دشمنى و تصمیم و اراده ) را که در نفوس شما استقرار یافته است آشکار کنید یا آنها را نهان دارید، خداوند شما را به آن محاسبه مى کند، سپس هر که را بخواهد مى آمرزد و هر که را بخواهد عذاب مى کند، و خدا بر هر کارى تواناست.

285) پیامبر به آنچه از جانب پروردگارش به سوى او فرو فرستاده شده ایمان آورده است، و مؤمنان نیز به آن ایمان آورده اند. آرى، همگى به خدا و فرشتگانش و کتاب ها و پیامبرانش ایمان آورده اند، و گفتند: ما میان هیچ یک از پیامبران او جدایى نمى افکنیم و به همه آنها ایمان داریم و گفتند: دعوت خدا را پذیرفتیم و اطاعت کردیم. پروردگارا، آمرزش تو را مى خواهیم و بازگشت همگان به سوى توست.

286) خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمى کند. آنچه ]نیکى[ به دست آورده به سود او و آنچه ]بدى[ فراهم کرده به زیان اوست. پروردگارا، اگر تکلیفى را فراموش نمودیم یا خطایى کردیم ما را بر آن مؤاخذه مکن. پروردگارا، هیچ بار گرانى برعهده ما مگذار، چنان که آن را برعهده امّت هایى که پیش از ما بودند نهادى. پروردگارا، و کیفر گناهانمان را که قدرت تحمّل آن را نداریم بر ما تحمیل مکن. گناهانمان را از ما بزداى و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور. تویى مولاى ما، پس ما را یارى فرما و بر مردم کفرپیشه پیروز گردان.