29) و به آنان بگو: حق از جانب پروردگار شماست. پس هر که بخواهد ایمان بیاورد و هر که بخواهد کافر شود، ولى بدانند که ما براى ستمکاران آتشى آماده کرده ایم که سراپرده اش آنان را احاطه کرده است، و اگر یارى بطلبند، با آبى مانند مس ذوب شده که چهره ها را مى گدازد به فریادشان مى رسند. بد نوشیدنى اى است آن آب و بد تکیه گاهى است آن آتش.

30) به یقین، کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند، پاداششان را به طور کامل مى دهیم، زیرا ما پاداش کسى را که کار نیکو کند تباه نمى کنیم.

31) اینانند که برایشان بوستان هایى دایمى است، از زیر قصرهایشان نهرها روان است. در آن جا با دستواره هایى زرّین آراسته مى گردند و جامه هایى سبز از حریر نازک و دیباى ستبر بر تن مى کنند، در آن جا بر تخت ها تکیه مى زنند. نیکو پاداشى است آن بوستان ها و نیکو تکیه گاهى است آن تخت ها،

32) براى آنان که به دنیا دل بسته و از یاد خدا غافلند حکایتى را بیان کن، حکایت دو مردى که به یکى از آنها دو باغ انگور دادیم و گرداگرد آن دو باغ را با درختان خرما پوشاندیم و میان آن دو کشتزارى قرار دادیم.

33) درختان هر دو باغ میوه خود را مى دادند و چیزى از آن نمى کاستند، و میان آن دو باغ نهرى جوشان روان ساخته بودیم.

34) علاوه بر اینها او ثروتى فراوان داشت، پس به رفیقش در حالى که با او گفتوگو مى کرد، گفت: دارایى من از تو بیشتر است و نفراتم ( فرزندان و خدمتکارانم ) از تو نیرومندترند.