20) کافران در تاریکى ها هستند و مؤمنان در روشنایى، و هرگز تاریکى ها و نور یکسان نیستند.

21) مؤمنان سرانجام در سایه دلپذیر بهشت درمى آیند و کافران در حرارتِ سوزان دوزخ، و سایه و حرارتِ سوزان همسان نیستند.

22) مؤمنان زنده دلانند و کافران دل مردگان، و هیچ گاه زندگان و مردگان برابر نیستند. خداست که حق را به هر که بخواهد مى شنواند و او را هدایت مى کند، و تو اى پیامبر، نمى توانى به کسانى که چون مردگان در قبرها مدفونند حقیقت را بشنوانى و آنان را هدایت کنى.

23) تو فقط اخطارکننده اى و باید مردم را از عذاب الهى بترسانى.

24) همانا ما تو را به حق فرستادیم تا مؤمنان را مژده رسان و کافران را هشداردهنده باشى. و این پدیده اى نو و بى سابقه نیست; هیچ امتى نبوده مگر این که پیامبرى بیم دهنده در میان آنان بوده و درگذشته است.

25) اگر مشرکان تو را تکذیب مى کنند اندوهگین مباش، کسانى هم که پیش از اینان بودند پیامبران را تکذیب کردند، در حالى که رسولانشان براى آنان دلایل و معجزات روشن آوردند و نوشته هایى که مشتمل بر ذکر خدا و بیان کننده حکمت و موعظه بود و نیز کتاب آسمانىِ روشنگر که شرایع الهى را دربرداشت، به آنان ارائه کردند.

26) آن گاه کسانى را که کافر شدند به عذاب گرفتم; پس ] بنگرند که [ عقوبت من چگونه بود.

27) آیا ندیده اى که خدا از آسمان آبى نازل کرد، و به وسیله آن میوه هایى رنگارنگ برآوردیم ؟ و آیا ندیده اى که برخى کوه ها رشته هایى راه مانند با رنگ هاى مختلف; سفید، سرخ و سیاهِ پررنگِ مشکى هستند ؟

28) و ] آیا ندیده اى که برخى [ از مردمان و جانوران و دام ها بسان میوه جات و رشته کوه ها داراى رنگ هاى گوناگونند; برخى سفید و برخى سرخ و برخى سیاه رنگ اند ؟ از میان بندگان خدا تنها عالمانند که از خدا مى هراسند و در برابر او خشوع مىورزند، زیرا ] آنان دریافته اند که [ خدا قاهرى است شکست ناپذیر که باید از او بیم داشت، و همو بسیار آمرزنده است و باید مشتاق لقاى او بود.

29) همانا کسانى که کتاب خدا، قرآن را تلاوت مى کنند و نماز را با مداومت بر آن، برپا داشته اند و از آنچه روزى آنان کرده ایم، گاه در نهان براى دور ماندن از ریا و گاه آشکارا براى ترغیب دیگران، انفاق کرده اند، اینان به تجارتى امید بسته اند که هرگز کسادى ندارد و تباه نمى شود.

30) آنچه کرده اند بدین منظور است که خدا پاداششان را به تمام و کمال به آنان عطا کند و از فضل خود به آنان افزون دهد. قطعاً خدا لغزش هایشان را مى بخشد; چرا که او بسیار آمرزنده است، و پاداش دستاوردشان را به آنان عطا مى کند و از فضل خود بر آن مى افزاید که او بسیار سپاسگزار است.