92) سوگند به پروردگارت که از همه آنان سؤال خواهیم کرد،

93) از آنچه براى بازداشتن مردم از گرایش به سوى خدا، انجام مى دادند.

94) اینک آنچه را بدان فرمان یافته اى اعلان کن و دعوتت را آشکار ساز و از مشرکان روى بگردان.

95) زیرا ما با فرو فرستادن عذاب، شرّ استهزاکنندگان را از تو بازمى داریم.

96) همانان که با وجود خدا معبود دیگرى براى خود قرار مى دهند. پس به زودى حقیقت را درخواهند یافت.

97) ما خوب مى دانیم که تو از آنچه مشرکان از روى استهزا مى گویند دلتنگ مى شوى.

98) پس پروردگارت را همراه با ستایش او تسبیح گوى و از نمازگزاران باش تا اندوه تو برطرف گردد.

99) و پروردگارت را تا زمانى که مرگ به سراغت مى آید و جهان غیب براى تو مشهود مى شود بندگى کن.

2) فرشتگان را با روح ـ که از عالم امر است ـ بر هر کس از بندگانش که بخواهد فرو مى فرستد، با این پیام که به مردم هشدار دهید که جز من معبودى شایسته پرستش نیست، پس از من پروا کنید و راه اطاعت را در پیش گیرید.

3) آسمان ها و زمین را به حق ( هدفمند ) آفریده است. او والاتر از این است که چیزى را شریک او سازند.

4) انسان را از نطفه اى پست آفریده است، ولى او بى­آن­که انتظاررود آشکارا با پروردگارش ستیزه­جویى مى­کند.

5) و دام ها را که براى شما در آنها وسیله گرما و سودهایى دیگر است آفرید و از گوشت آنها مى خورید.

6) و عصرگاهان که دام ها را از صحرا به آغل باز مى گردانید و بامدادان که آنها را به چراگاه مى برید، در آنها براى شما منظره اى زیباست.