2) این است آن کتابِ نازل شده که هیچ تردیدى در حقانیت آن نیست، زیرا از جانب پروردگار جهانیان است.

3) امّا مشرکان مى گویند: محمّد خود قرآن را بربافته و آن را کتابى الهى مى شمرد. نه، قرآن سراسر حق است و از جانب پروردگار توست تا مردمى را که پیش از تو پیامبرى هشداردهنده برایشان نیامده است هشدار دهى باشد که راه یابند و هدایت شوند.

4) خداوند کسى است که آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آن دو قرار دارد، در شش مرحله آفرید، آن گاه بر تخت فرمانروایى جهان استیلا یافت و به تدبیر امور پرداخت. جز او هیچ سرپرست و شفیعى که امور شما را تدبیر کند ندارید; پس آیا متوجه نمى شوید که اختیاردار جهان هستى خداست و تنها او شایسته پرستش است ؟

5) شئون هستى را خدا تدبیر مى کند و از آسمان ـ که مبدأ مدیریت این جهان است ـ امور زمین را به زمین فرو مى فرستد; سپس آن امور در روزى که مقدارش برابر با هزار سال از سال هایى است که شما آدمیان برمى شمرید، به سوى او بالا مى رود.

6) اوست خداوند دانا به نهان و آشکار; شکست ناپذیر و مهربان.

7) خدایى که آنچه را آفرید زیبا و نیکویش ساخت، و آفرینش آدمى را از گِل آغاز کرد.

8) پس از آن، نسل او را از راه ولادت، از چکیده اى که آبى پست و بى مقدار بود آفرید.

9) و در پى خلقتِ نخستین انسان، به او شکل آدمى بخشید و از روحى بلندمرتبه که جلوه اى الهى دارد در او دمید، و به شما گوش هاى شنوا و چشم هاى بینا و دل هاى اندیشه گر عطا فرمود، ولى سپاسگزارى شما در برابر نعمت هاى الهى بسى اندک است.

10) منکران رستاخیز گفتند: آیا هنگامى که ما مُردیم و در زمین متلاشى و ناپدید شدیم، در آفرینشى جدید قرار خواهیم گرفت و دوباره زنده خواهیم شد ؟ اینان با این سخن نمى خواهند قدرت خدا را انکار کنند، بلکه آنان دیدار پروردگارشان را نپذیرفته و بدان کافر شده اند.

11) اى پیامبر، در پاسخ آنان بگو: شما در زمین ناپدید نمى شوید، بلکه فرشته مرگ که بر شما گماشته شده است، به هنگام مرگ، روح شما را که حقیقت شماست به تمام و کمال از اندامتان مى ستاند و سپس در روز رستاخیز به سوى پروردگارتان بازگردانده مى شوید.