صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
شوری
جزء : بیست و پنجم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
حم
1
عسق
2
کَذلِکَ يُوحي إِلَيْکَ وَ إِلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزيزُ الْحَکيمُ
3
لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ
4
تَکادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِکَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
5
وَ الَّذينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ اللَّهُ حَفيظٌ عَلَيْهِمْ وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکيلٍ
6
وَ کَذلِکَ أَوْحَيْنا إِلَيْکَ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُري وَ مَنْ حَوْلَها وَ تُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لا رَيْبَ فيهِ فَريقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَريقٌ فِي السَّعيرِ
7
وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لکِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشاءُ في رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ
8
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِ الْمَوْتي وَ هُوَ عَلي کُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ
9
وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُکْمُهُ إِلَي اللَّهِ ذلِکُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنيبُ
10
ترجمه جناب آقاي صفوي
به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) حا، میم.
2) عین، سین، قاف.
3) خداوند آن مقتدر حکیم بدین سان که این سوره را وحى کرد، به تو وحى مى فرستد، و به کسانى از پیامبران که پیش از تو بودند نیز این گونه وحى مى کرد.
4) آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است از آنِ اوست، پس حق اوست که از طریق وحى مردم را به بندگى خود فراخواند، و اوست آن بلندمرتبه بزرگ که درخورِ پرستش است.
5) نزدیک است آسمان ها در اثر عبور وحى، از فرازشان یکى پس از دیگرى بشکافند، و فرشتگان در حالى که به ستایش پروردگارشان مشغولند او را تسبیح مى گویند و از او مى خواهند که براى زمینیان آیینى مقرر کند و کسانى که آن را بپذیرند بیامرزد. بدانید که خداست که آمرزنده و مهربان است.
6) و کسانى که غیر او را سرپرستان خود قرار داده و به پرستش آنها پرداخته اند، خدا از آنان بى خبر نیست. او بر شرک و دیگر گناهانشان نگهبان است و آنان را بدانها کیفر خواهد داد. پس تو اى پیامبر، وکیل آنان نیستى و اعمالشان در اختیار تو نیست تا بتوانى آنان را به سرمنزل هدایت برسانى; پس مسئول رفتارشان نیز نخواهى بود.
7) و این گونه، قرآن را که به زبان تازى است به تو وحى کردیم تا مردم مکّه را که مرکز این شهرهاست و نیز کسانى را که پیرامون آنند بیم دهى، و آنان را از روز قیامت که همگان در آن روز گردآورى مى شوند و تردیدى در آن نیست، بترسانى. آن روز مردم دو گروه اند; گروهى به بهشت درمى آیند و گروهى وارد آتش فروزان دوزخ مى شوند.
8) و اگر خدا مى خواست، مردم را یک امّت قرار مى داد و همه را به بهشت یا دوزخ درمى آورد، ولى سنّت خدا بر جدا ساختن آنان جارى شده است; هر که را بخواهد یارى مى دهد و به رحمت خود درمى آورد، و اینان کسانى اند که ستمکار نیستند; اما ستمکاران را از یارى و رحمت خود محروم مى سازد تا وارد دوزخ شوند. در آن هنگام آنان سرپرست و یاورى ندارند که از آتش نجاتشان دهد.
9) آیا جز خداسرپرستانى گرفته و به پرستش آنها پرداخته اند ؟ تنها خداست که سرپرست آنان است و امورشان را برعهده دارد، و تنها اوست که مردگان را حیاتى دوباره مى بخشد و اوست که بر هر چیزى تواناست.
10) و درباره هر چیزى اختلاف کردید، حکمش به خدا ارجاع مى شود. اى مردم! عهده دار کارها خداوندى است که پروردگار من است. تنها بر او توکل کرده ام و در همه کارها به او رجوع مى کنم.
483
483