----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
معارج
جزء : بیست و نهم
فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ40عَلي‏ أَنْ نُبَدِّلَ خَيْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقينَ41فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذي يُوعَدُونَ42يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَأَنَّهُمْ إِلي‏ نُصُبٍ يُوفِضُونَ43خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِکَ الْيَوْمُ الَّذي کانُوا يُوعَدُونَ44
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلي‏ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ1قالَ يا قَوْمِ إِنِّي لَکُمْ نَذيرٌ مُبينٌ2أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطيعُونِ3يَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ يُؤَخِّرْکُمْ إِلي‏ أَجَلٍ مُسَمًّي إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ4قالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمي‏ لَيْلاً وَ نَهاراً5فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائي‏ إِلاَّ فِراراً6وَ إِنِّي کُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ في‏ آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَکْبَرُوا اسْتِکْباراً7ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهاراً8ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً9فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً10
ترجمه جناب آقاي صفوي
40) سوگند یاد مى کنم به پروردگار مشرق ها و مغرب هاى خورشید که قطعاً ما تواناییم ،

41) که این نفاق پیشگان را از بین ببریم و کسانى را که بهتر از آنانند و به خدا ایمان دارند و منکر حقایق نیستند جایگزین آنان کنیم و هیچ کس و هیچ چیزى بر ما سبقت نخواهد گرفت و ما مغلوب نخواهیم شد .

42) پس آنان را واگذار تا در بیهودگى هایى که بدانها پرداخته اند ، فرو روند و به کارهایشان که بازیچه و بى هدف است سرگرم باشند تا آن روزشان را که به آنان وعده داده مى شود ، دیدار کنند .

43) روزى که از گورهایشان شتابان برمى آیند; گویى آنان ] گم گشتگانى هستند که [ به سوى نشانه اى که براى راهیابى نهاده شده است ، مى شتابند .

44) این در حالى است که چشمانشان فرو افتاده و خفّت و خوارى بر آنان چیره شده است . این است همان روزى که به آنان وعده داده مى شد .

به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) همانا ما نوح را به رسالت به سوى قومش فرستادیم ، به او وحى کردیم که قوم خود را پیش از آن که عذابى دردناک به سراغشان آید از فرجام گناه و شرک هشدار ده .

2) نوح گفت : اى قومِ من ، من پیامبرى هستم که شما را از عذاب الهى هشدار مى دهم و آنچه را که در این زمینه مورد نیاز است براى شما به روشنى بیان مى کنم .

3) پیام این است که خدا را بپرستید و از پرستش غیر او بر حذر باشید و از گناهان بپرهیزید و رسالت مرا بپذیرید و از من پیروى کنید .

4) در این صورت خداوند گناهانتان را که پیش تر مرتکب شده اید مى آمرزد و مرگ شما را تا سرآمدى معیّن به تأخیر مى افکند ، و گرنه سرآمدِ دیگرى مقرّر مى دارد و شما را پیش از آن سرآمدِ معیّن به هلاکت مى رساند; و هر سرآمدى که خدا مقدر نموده است چون فرا رسد ، واپس افکنده نخواهد شد . اگر آنچه را به شما یادآورى کردم مى دانستید ، پیام مرا مى پذیرفتید .

5) سرانجام نوح ] از قوم خود به خدا شکایت برد و [ گفت : پروردگارا ، من قوم خود را شب و روز به پرستش تو و رعایت تقوا فراخواندم ،

6) ولى دعوت من جز بر گریزشان نیفزود ،

7) و من هرگاه آنان را فراخواندم که ایمان بیاورند تا گناهانشان را بیامرزى ، انگشتان خود را در گوش هایشان کردند و جامه هایشان را بر سر و روى خویش کشیدند تا مرا نبینند و سخنم را نشنوند ، و بر حق ناپذیرى پافشارى کردند و سخت تکبّر ورزیدند .

8) من هم با فریادى رسا آنان را دعوت کردم ،

9) و فراتر این که پیام خود را ، هم آشکارا و هم در نهان به آنان ابلاغ نمودم .

10) و گفتم : از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است .

570
570