28) آنان به این اعتقادشان هیچ دانشى ندارند و تنها از وهم و خیال خود پیروى مى کنند ، و قطعاً گمان ـ تا چه رسد به وهم و خیال ـ براى دستیابى به حق هرگز بسنده نیست .

29) اینک ، چون از یاد ما روى برتافتند و جز زندگى دنیا را نخواستند از آنان روى بگردان و کارشان را به خدا واگذار .

30) این منتهاى دانش آنان است که تنها درباره دنیا مى اندیشند . قطعاً پروردگار تو به کسى که از راه او دور گشته و به بیراهه افتاده داناتر است ، و او به آن که هدایت یافته و راه او را پیموده نیز آگاه تر است .

31) و هر چه در آسمان ها و هر چه در زمین است از آنِ خداست; پس او را سزد که بشر را بیافریند و امرشان را تدبیر کند ، تا کسانى را که بد کرده اند به آنچه کرده اند کیفر کند و کسانى را که نیکى نموده اند به نیکوترین پاداش سزا دهد .

32) نیکوکاران کسانى اند که از گناهان بزرگ و از کارهاى قبیح خوددارى مى کنند ، مگر گناهى که هر از گاهى بدان مبتلا شوند . قطعاً پروردگار را آمرزشى گسترده است و سزد که گنهکاران به درگاه او توبه کنند . او آن گاه که شما را از عناصر زمینى پدید آورد و پرورش داد تا به صورت نطفه در رحم ها قرار گرفتید ، و نیز آن گاه که شما به صورت جنین در شکم مادرانتان بودید ، از هر کس به شما آگاه تر بود . پس خویشتن را به پاکى و پیراستگى نستایید . او به آن کسى که تقوا پیشه نموده است داناتر است .

33) اینک به من خبر ده ، از آن کس که از انفاق روى گردانید ،

34) و اندکى از مال خود را در راه خدا داد و سپس از آن هم دریغ ورزید ،

35) آیا علم غیب نزد اوست و آینده خود را مى بیند که اگر انفاق کند تهیدست مى شود ؟

36) مگر او را به آن پندها و حکمت ها که در نوشته هاى نازل شده بر موسى ( تورات ) است ، آگاه نکرده اند ؟

37) آیا او را به آنچه در کتاب هاى نازل شده بر ابراهیم است ، آگاه نکرده اند ؟ همان که به وظیفه اش به خوبى وفا کرد .

38) آیا در آنها این حقیقت نیامده است که هیچ گنهکارى بار گناه دیگرى را بر دوش نمى گیرد ؟ پس چگونه سخن آن کس را که گفت : تو انفاق مکن ، من گناهانت را برعهده مى گیرم باور کرده است ؟

39) مگر در کتاب هاى ابراهیم و موسى این حقیقت بیان نشده است که براى انسان جز آنچه براى به دست آوردنش تلاش کرده است چیزى نیست ؟

40) و این که تلاشش در قیامت ـ که دیرى نمى گذرد ـ مشاهده خواهد شد .

41) سپس در برابر عملش کاملترین سزا را به او خواهند داد .

42) و این که همه چیز به پروردگارت منتهى مى شود .

43) و این که تنها اوست که خندیدن و گریستن را در آدمیان پدید آورده است .

44) و این که تنها اوست که میرانده و حیات بخشیده است .