----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
توبة
جزء : دهم
يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ يَأْبَي اللَّهُ إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ32هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدي‏ وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ33يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ کَثيراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَيَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ الَّذينَ يَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا يُنْفِقُونَها في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَليمٍ34يَوْمَ يُحْمي‏ عَلَيْها في‏ نارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوي‏ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هذا ما کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُوا ما کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ35إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في‏ کِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِکَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فيهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَ قاتِلُوا الْمُشْرِکينَ کَافَّةً کَما يُقاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقينَ36
ترجمه جناب آقاي صفوي
32) مى خواهند نور خدا را که در آیین او جلوه کرده است با دهان خود خاموش کنند و خدا نخواهد گذاشت جز این شود که نور خود را به کمال رساند و سراسر گیتى را فراگیرد هر چند کافران از آن ناخشنود باشند.

33) اوست آن کسى که پیامبرش محمّد را با هدایت و دین حق به رسالت فرستاد تا آن را بر همه ادیان چیره کند هر چند مشرکان ناخشنود باشند.

34) اى کسانى که ایمان آورده اید، بسیارى از عالمان دینى یهود و راهبان مسیحى اموال مردم را به ناروا مى خورند و آنان را از راه خدا باز مى دارند، و کسانى را که زر و سیم مى اندوزند و آن را در راه خدا خرج نمى کنند به عذابى دردناک نوید ده.

35) این عذاب در روزى است که آن گنج هاى طلا و نقره را در آتش دوزخ بگدازند و پیشانى و پهلو و پشتشان را با آنها داغ کنند و به آنان گفته شود: این است آنچه براى خود اندوختید که اینک به صورت عذاب براى شما جلوه گر شده است، پس بچشید آنچه را که مى اندوختید.

36) شماره ماه هاى سال نزد خدا دوازده ماه است. این تعداد را خداوند از همان روزى که آسمان ها و زمین را آفرید در جهان هستى مقرّر کرد. از این دوازده ماه، چهار ماه ( رجب، ذى القعده، ذى الحجّه و محرّم ) ماه هاى حرام اند که جنگ در آنها ممنوع است. این است آن دینى که مصالح بندگان را تأمین و امور زندگى آنان را اداره مى کند، پس مبادا در این ماه هاى حرام با ارتکاب گناه، به ویژه با برپایى جنگ بر خود ستم کنید. و با همه مشرکان بجنگید، چنان که آنان نیز با همه شما مى جنگند، و در جنگ ها تقواى الهى را رعایت کنید و حدود او را محترم شمرید و بدانید که خدا با تقواپیشگان است و آنان را پیروز مى گرداند.

192
192