30) آرى، آفرینش هستى و تدبیر امورِ آن تنها در اختیار خداست و این بدان جهت است که خداوند ثابت و پایدار است و هیچ گونه بطلانى در او راه ندارد و آنچه را که به جاى او مى خوانند و آن را معبود مى نامند باطل است و ثبوت و قرارى ندارد و نیز بدان جهت است که خداوند بلند مرتبه و منزّه از هر کاستى است، و بزرگ است و دارنده همه کمالات است.

31) آیا ندیده اى که کشتى ها در دریا به وسیله بادها و دیگر عوامل که همه از نعمت هاى خدایند روان مى شوند ؟ خداوند این گونه مقرر کرده است تا نشانه هاى خود را به شما بنمایاند. به راستى در وزش بادها و حرکت کشتى ها بر روى دریا، براى کسانى که صبرپیشه و سپاسگزارند نشانه هایى بر یکتایى خداوند است.

32) و هنگامى که در میان دریا موج هایى بسان پاره هاى ابر آنان را احاطه کند به درگاه خدا روى مى آورند و او را براى نجات خویش مى خوانند در حالى که عبادت و اطاعت خود را ویژه او مى کنند، ولى هنگامى که آنان را به خشکى برسانَد و از نابودى رهایى بخشد، تنها تعداد اندکى از آنان به راه راست قدم مى نهند و بر توحید پایدارى مى کنند و بیشترشان به شرک مى گرایند و آیات الهى را نادیده مى انگارند. آیات ما را جز عهدشکنان ناسپاس انکار نمى کنند.

33) اى مردم، اکنون که دلیل یکتایى خدا را دانستید و پندهاى شفابخش الهى را شنیدید، از پروردگار خود پروا کنید و آیات او را انکار نکنید و بترسید از روزى که هیچ پدرى براى فرزندش چیزى را کفایت نمى کند. و هیچ فرزندى نیز کفایت کننده چیزى از پدرش نیست. به یقین وعده خدا در مورد برانگیختن مردگان حق است; پس مبادا زندگى دنیا شما را بفریبد و مبادا شیطان با وعده آمرزش خدا، شما را فریب دهد.

34) همانا آگاهى از زمان برپایى قیامت تنها نزد خداست و اوست که باران را فرو مى فرستد و ] زمان، مکان و مقدار [ آن را مى داند، و نیز به جنین هایى که در رحم ها هستند آگاه است، و هیچ کس نمى داند فردا چه دستاوردى خواهد داشت، و هیچ کس درنمى یابد که در چه سرزمینى خواهد مرد. به راستى خداوند دانا و خبیر است.