17) ما تکذیب کنندگان رسالت را گرفتار عذاب کردیم; چنان که صاحبان آن بوستان را دچار بلا ساختیم ، آن گاه که سوگند یاد کردند که بامدادان میوه هاى باغشان را براى خود بچینند ،

18) و سهمى براى تهیدستان استثنا نکنند .

19) پس همان شب ، در حالى که خفته بودند ، بلایى از جانب پروردگارت بر گرد آن بوستان به گردش درآمد .

20) و آن باغ بسوخت و چون شبِ تار ، سیاه گشت .

21) و صبحگاهان بى خبر از آنچه روى داده ، یکدیگر را ندا دردادند ،

22) که اگر قصد چیدن میوه ها را دارید ، در این پگاه به مزرعه خود درآیید .

23) پس به راه افتادند در حالى که آهسته باهم مى گفتند ،

24) که امروز نباید هیچ بینوایى در بوستانتان بر شما در آید .

25) پس صبحگاهان با این تصمیم که بینوایان را باز دارند ، به باغ خود روى آوردند .

26) وقتى دیدند باغشان سوخته است ، گفتند : قطعاً ما از راه صواب منحرف شده ایم;

27) بلکه از مزرعه خود نیز محروم گشته ایم .

28) بهترینشان گفت : آیا به شما نگفتم : چرا خدا را به پاکى یاد نمى کنید و از این تصمیمِ نادرست به درگاه او توبه نمى کنید ؟

29) گفتند : پروردگارِ ما از هر عیب و نقصى پیراسته است ، به یقین ما ستمکار بودیم .

30) پس روى به یکدیگر آوردند و زبان به ملامتِ هم گشودند .

31) گفتند : اى واى بر ما که سرکشى کردیم ، ما از مرز بندگى خدا خارج شدیم ،

32) امید است پروردگارمان بهتر از این باغ را به ما عوض دهد ، زیرا که ما از غیر او روى برتافته و با رغبت به پروردگار خویش گرویده ایم .

33) عذاب این گونه است و عذاب آخرت قطعاً بزرگ تر است . اى کاش مى دانستند .

34) همانا براى تقواپیشگان نزد پروردگارشان بوستان هایى بهشتى سرشار از نعمت است که به هیچ رنج و محنتى آمیخته نیست .

35) با این وصف آیا شما مشرکان مى پندارید که ما فرمانبرداران را همچون گناهکاران قرار مى دهیم و به هر دو گروه در آخرت ناز و نعمت مى بخشیم ؟

36) شما را چه شده است ؟ چگونه داورى مى کنید ؟

37) یا مگر شما کتابى آسمانى دارید که در آن چنین مى خوانید ،

38) که براى شما در آخرت همان چیزى خواهد بود که آن را برمى گزینید و آن چیز بهشت است ؟

39) یا مگر شما تا روز قیامت پیمان هایى بى نهایت استوار برعهده ما دارید که هر چه شما حکم مى کنید همان حقِ شما باشد ؟

40) اى پیامبر ، از مشرکان بپرس کدام یک از آنان بر عهده مى گیرد که روز قیامت میان فرمانبرداران و گناهکاران برابرى برقرار کند ؟

41) یا مگر مجرمان را خدایانى است شریک خداوند که به شفاعتشان خداوند آنان را با فرمانبرداران برابر مى کند ؟ اگر راست مى گویند ، شریکانى را که براى خدا پنداشته اند بیاورند و معرفى کنند .

42) اى پیامبر ، یاد کن روزى را که کار به شدت دشوار مى شود ، آن روز چیزى جز سجده و بندگى خدا کارساز نیست و مشرکان به سجده در برابر خدا فراخوانده مى شوند ولى نمى توانند سجده کنند .