36) که آیا کافرانِ گنه پیشه را به آنچه مى کردند سزا داده اند ؟

2) و پروردگارش را فرمان برد و سزد که چنین کند ،

3) و آن گاه که زمین کشیده و گسترده شود ،

4) و مردگانى را که در دل دارد بیرون افکند و از آنها تهى گردد ،

5) و پروردگارش را فرمان برد و سزد که چنین کند ، آن گاه که این حوادث رخ دهد ، رستاخیز برپا مى شود و همگان به دیدار پروردگار خود خواهند شتافت و سزاى کردارشان را خواهند دید .

6) اى انسان ، تو با رنج و تلاشى وصف ناپذیر به سوى پروردگارت روانه اى ، و سرانجام به لقاء و داورى او خواهى رسید .

7) امّا آن کس که کارنامه اش به دست راستش داده شود ،

8) به زودى با حسابى آسان کارهاى او محاسبه مى شود .

9) و شادمان به سوى کسانش ( حوریان و خدمتکاران بهشتى ) باز مى گردد .

10) و امّا آن کس که کارنامه اش از پشت سرش به او داده شود ،

11) دیرى نمى گذرد که بر خود نفرین مى کند و هلاکت خود را مى خواهد .

12) و به آتش فروزان در مى آید .

13) چرا که او در دنیا در میان خانواده خود سرمستى و شادمانى مى کرد .

14) او مى پنداشت که هرگز براى حسابرسى کارهایش به سوى خدا باز نمى گردد .

15) چرا ، بازگشت او به سوى خدا حتمى است ، و قطعاً پروردگارش به کارهاى او بیناست .

16) سوگند یاد مى کنم به سرخى و زردى و سفیدىِ افق هنگام غروب ،

17) و به شب و آنچه در خود گرد مى آورد ،

18) و به ماه چون فروغش کامل شود و بدر تمام گردد ،

19) که شما انسان ها در حرکت خود به سوى خدا مراحلى را یکى پس از دیگرى خواهید پیمود تا سرانجام به حساب اعمال و جزاى خویش برسید .

20) شگفتا ! این انسان ها را چه شده است که ایمان نمى آورند ؟

21) و هنگامى که قرآن بر آنان تلاوت شود سجده نمى کنند ؟

22) قرآن نه در بیان حقایق نارساست و نه از برهان بى بهره ، بلکه کسانى که کافر شده اند ، بر کفرورزى و تکذیب ] حق [ خوى گرفته اند از این روست که حقایق قرآن را دروغ مى انگارند .

23) و خدا به آنچه در دل هاى خود نهان مى دارند داناتر است .

24) پس آنان را به عذابى دردناک نوید ده .

25) ولى کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند ، براى آنان پاداشى بى منّت خواهد بود .