صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
هود
جزء : دوازدهم
وَ يا قَوْمِ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ مالاً إِنْ أَجرِيَ إِلاَّ عَلَي اللَّهِ وَ ما أَنَا بِطارِدِ الَّذينَ آمَنُوا إِنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ لکِنِّي أَراکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ
29
وَ يا قَوْمِ مَنْ يَنْصُرُني مِنَ اللَّهِ إِنْ طَرَدْتُهُمْ أَ فَلا تَذَکَّرُونَ
30
وَ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ إِنِّي مَلَکٌ وَ لا أَقُولُ لِلَّذينَ تَزْدَري أَعْيُنُکُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما في أَنْفُسِهِمْ إِنِّي إِذاً لَمِنَ الظَّالِمينَ
31
قالُوا يا نُوحُ قَدْ جادَلْتَنا فَأَکْثَرْتَ جِدالَنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقينَ
32
قالَ إِنَّما يَأْتيکُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شاءَ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزينَ
33
وَ لا يَنْفَعُکُمْ نُصْحي إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَکُمْ إِنْ کانَ اللَّهُ يُريدُ أَنْ يُغْوِيَکُمْ هُوَ رَبُّکُمْ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
34
أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرامي وَ أَنَا بَريءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ
35
وَ أُوحِيَ إِلي نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ إِلاَّ مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما کانُوا يَفْعَلُونَ
36
وَ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا وَ لا تُخاطِبْني فِي الَّذينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ
37
ترجمه جناب آقاي صفوي
29) اى قومِ من، من براى ابلاغ رسالت خود هیچ مالى از شما نمى خواهم، مزد من فقط برعهده خداست. پس تصور نکنید که من مدّعى رسالت شده ام تا مال و ثروتى به چنگ آورم. و من هرگز کسانى را که ایمان آورده اند از خود طرد نمى کنم، هر چند شما آنان را فرومایه پندارید. آنان پروردگارشان را دیدار خواهند کرد و حساب کارهایشان با اوست. روز حساب حقیقتى است تردیدناپذیر، ولى من شما را مردمى مى بینم که از آن بى خبرید.
30) اى قوم من، اگر آنان را از خود طرد کنم، در حقشان ستم کرده و درخور عذاب الهى خواهم شد، آن گاه چه کسى مرا یارى مى دهد و از کیفر خدا مى رهاند ؟ آیا توجه ندارید که این ستمکارى است و خداوند ستمکاران را رها نخواهد کرد.
31) من به شما نمى گویم که گنجینه نعمت هاى الهى نزد من است و مى توانم تهیدستان را بى نیاز کنم، و غیب هم نمى دانم تا به هر خیرى روى آورم و از هر بلایى بگریزم، و نمى گویم که من فرشته ام و نیازى به خوردن و آشامیدن ندارم، و درباره کسانى که چشمان ظاهربین شما آنان را حقیر مى بیند، نمى گویم که خدا به آنان خیرى عطا نمى کند. خدا به آنچه در دل آنان است داناتر است. اگر من درباره آنان چیزى را بگویم که شما مى پندارید، از ستمکاران خواهم بود.
32) سران قوم نوح گفتند: اى نوح، با ما به جدال پرداختى و بسیار هم جدال کردى. اگر از راستگویانى، عذابى را که پیوسته به ما وعده مى دهى و ما را بدان تهدید مى کنى براى ما بیاور.
33) نوح گفت: من آورنده عذاب براى شما نیستم. این خداست که اگر بخواهد آن را براى شما مى آورَد، و شما نمى توانید خدا را از آوردن آن ناتوان سازید.
34) و اگر بخواهم شما را اندرز دهم، چنانچه خدا بخواهد شما را به سزاى گناهانتان به بیراهه کشد و عذابتان کند، اندرزهاى من به حال شما سودى ندارد. او پروردگار شماست و شما به سوى او بازگردانده مى شوید و کارتان در اختیار اوست.
35) اى پیامبر، آیا مشرکان قوم تو مى گویند: محمّد خود این داستان را ساخته است و آن را کلام خدا مى شمرد ؟ بگو: اگر من آن را ساخته باشم گناهکارم و گناه من برعهده خود من است، و من از گناهى که شما مرتکب مى شوید و این حقایق را انکار مى کنید برکنارم.
36) و به نوح وحى شد که از قوم تو جز کسانى که ایمان آورده اند دیگر کسى ایمان نمى آورَد، پس به آنچه مى کنند اندوهگین مباش.
37) و زیر نظر ما و براساس وحى ما کشتى را بساز، و درباره نجات کسانى که ستم کرده اند با من سخن مگوى، زیرا آنان غرق خواهند شد و این مقدر شده است.
225
225