32) باغ ها و تاکستان ها ،

33) و زنانى نار پستان و همسال ،

34) و جام هایى لبریز از شراب .

35) در آن جا نه سخن بیهوده به گوششان مى رسد و نه تکذیب یکدیگر را مى شنوند .

36) اینها به تقواپیشگان داده مى شود در حالى که سزایى است از جانب پروردگار تو ، و بخششى است از روى حساب .

37) همان پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آن دو است; خدایى که رحمتش فراگیر است و هیچ کس درباره آنچه او داورى کرده است از جانب وى قدرت سخن گفتن و میانجیگرى ندارد ،

38) آن روز از سخن گفتن ناتوانند که روح و فرشتگان به صف مى ایستند . از حاضران در صحنه قیامت ـ چه آدمیان و چه جنّیان و چه فرشتگان ـ جز آن کسى که خداى رحمان به او اجازه دهد و سخن به صواب گوید ، لب به سخن نمى گشاید .

39) آن روز حتماً به وقوع خواهد پیوست; پس هر که بخواهد راه بازگشتى به سوى خدا جوید ، تا پاداش تقواپیشگان گیرد ، کوتاهى نورزد .

40) به یقین ، ما شما را از عذابى نزدیک بیم داده ایم; روزى که آدمى جزاى دستاوردهایش را انتظار مى کشد ، و در این میان کافر مى گوید : اى کاش خاک بودم .

2) و سوگند به آنان ، که چون از جایگاه خود بیرون روند به آسانى خارج مى شوند ،

3) و سوگند به آنان ، که چون روند شتاب مىورزند ،

4) و به سوى آنچه خدا اراده کرده است چنان که باید سبقت مى گیرند ،

5) و کار جهان را تدبیر مى کنند; به همه اینها سوگند که شما برانگیخته خواهید شد;

6) در آن روز که صیحه اى بزرگ رخ دهد .

7) و از پى آن بانگى دیگر برخیزد .

8) آن روز که چنین شود ، دل هایى بلرزند .

9) و دیدگانشان فرو افتد .

10) آنان در دنیا مى گفتند : آیا پس از مرگ به حالت اول باز گردانده مى شویم ؟

11) آیا آن گاه که چند استخوان پوسیده و خرد گشتیم دوباره زنده مى شویم ؟

12) و به ریشخند گفتند : در این صورت ، این بازگشتى زیانبار است .

13) اما زنده کردن مردگان بر ما دشوار نیست; آن تنها یک بانگ است که برمى آید و آنها را مى راند .

14) و ناگهان زنده از دل خاک بر آمده روى زمین هموار قرار مى گیرند .

15) اى پیامبر ، آیا سرگذشت موسى به تو رسیده است ؟