33) اگر بخواهد باد را از حرکت باز مى دارد، آن گاه کشتى ها بر روى دریا متوقف مى شوند. قطعاً در اینها براى هر صبرپیشه سپاسگزارى نشانه هایى است بر یکتایى خدا.

34) یا کشتى ها را اگر بخواهد در اثر گناهانى که کشتى نشینان مرتکب شده اند در دریا نابود مى کند، گرچه از بسیارى از گناهان آن گاه که بخواهد درمى گذرد.

35) آرى، اگر بخواهیم چنین مى کنیم، تا قدرت خویش را بنمایانیم و تا کسانى که در آیات ما مجادله مى کنند بدانند که در برابر عذاب ما گریزگاهى ندارند.

36) پس آنچه به شما داده شده بهره اى از زندگى دنیاست که فقط چند روزى از آن برخوردار مى شوید، ولى پاداش هایى که نزد خداست از آن رو که با رنج ها آمیخته نیست و زوالى ندارد بهتر و پاینده تر است. این پاداش از آنِ کسانى است که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل مى کنند;

37) و کسانى که از گناهان بزرگ و کارهاى زشت دورى مى کنند و چون بر کسى خشم گیرند، از او درمى گذرند;

38) و کسانى که خواسته پروردگارشان را اجابت کرده و نماز برپا داشته اند و در کارى که بر انجام آن تصمیم گرفته اند با یکدیگر مشورت مى کنند و از آنچه روزیشان کرده ایم، براى خشنودى خدا انفاق مى کنند;

39) و کسانى که چون بر آنان ستم رود، از دیگران یارى مى طلبند و همگى براى رفع ستم مى کوشند.

40) و سزاى بدى بدى اى مانند آن است، ولى هر که درگذرد و کار خود را میان خود و خداى خویش به صلاح آورد پاداش او برعهده خداست. به یقین خدا ستمکاران را دوست نمى دارد.

41) سفارش به گذشت، حق انتقام و مقاومت در برابر ستمکار را سلب نمى کند; از این رو هر کس پس از ستم دیدنش، در برابر ستمکار بایستد و از او انتقام بگیرد، به حکم دین خدا در امن و امان است و راهى براى بازخواست او نیست.

42) راه بازخواست و انتقام گرفتن تنها بر ضد کسانى گشوده است که بر مردم ستم روا مى دارند و در زمین به ناحق سرکشى مى کنند. آنان عذابى دردناک خواهند داشت.

43) با این حال، هر که شکیبایى کند و از ستمى که بر او رفته است درگذرد، قطعاً به فضیلتى برتر دست یافته است، چرا که صبر و گذشت، نشانگر تصمیم جدّى در کارهاست.

44) اینهاست ویژگى هاى هدایت یافتگان و پاداششان نزد خدا، ولى کسى که خدا او را به خاطر ستمکارى اش به بیراهه برَد و از نعمت هاى آخرت محرومش سازد، پس از خدا هیچ کس کارش را برعهده نخواهد گرفت. و روز قیامت ستمگران را مى بینى که چون عذاب را ببینند، مى گویند: آیا راهى براى بازگشت به دنیا هست تا کار شایسته کنیم ؟