39) و اگر به خدا و روز قیامت ایمانى راستین داشتند و از آنچه خدا روزىِ آنان ساخته است در راه او انفاق مى کردند، چه زیانى برایشان داشت ؟ و خدا به حال و کار آنان داناست.

40) چنین نمى کنند با این که خداوند هموزن ذره اى به آنان ستم نمى کند و از پاداش آنان نمى کاهد. بلکه، اگر آن ذره، کارى پسندیده باشد خدا آن را دو چندان مى کند و از نزد خود پاداشى بزرگ به آنان مى دهد.

41) پس چگونه است حالشان آن گاه که از هر امّتى گواهى بیاوریم تا بر اعمالشان گواهى دهد، و تو را اى پیامبر بر حقّانیت آن گواهان گواه بیاوریم ؟

42) آن روز که چنین شود، کسانى که کفر ورزیده و پیامبر را نافرمانى کرده اند، آرزو مى کنند که با خاک یکسان شده بودند. آن روز آنان نمى توانند هیچ سخنى را از خدا پوشیده دارند.

43) اى کسانى که ایمان آورده اید، در حال مستى براى نماز گزاردن به هیچ مسجدى نزدیک نشوید شما را از شرابخوارى بازداشتیم تا بدانید که در نماز چه مى گویید، و در حال جنابت نیز وارد مسجد نشوید تا غسل کنید، مگر این که بخواهید از آن جا عبور کنید. و اگر بیمارید یا در سفرید یا یکى از شما از قضاى حاجت آمده است یا با زنان همبستر شده اید و براى وضو یا غسل آبى نیافتید، به سراغ زمینى که از حالت طبیعى خود خارج نشده است بروید و بخشى از صورت و دست هایتان را با آن مسح کنید، که خدا از شما درمى گذرد و شما را مى آمرزد.

44) آیا به کسانى که به آنان بهره اى از کتاب آسمانى داده اند ننگریسته اى که خریدار گمراهى اند و مى خواهند شما نیز از راه راست گمراه شوید ؟