38) امّا مرد و زن دزد را باید دستشان را ببرید که این سزایى است در برابر کارى که کرده اند و کیفرى بازدارنده از جانب خداست، و خداوند شکست ناپذیر و حکیم است.

39) پس هر که بعد از ستم خود توبه کند و شایسته شود، خداوند با رحمت خود به او باز مى گردد و توبه اش را مى پذیرد، چرا که خداوند آمرزنده و مهربان است.

40) آیا ندانسته اى که پادشاهى آسمان ها و زمین از آن خداست، هر که را بخواهد کیفر مى دهد و هر که را بخواهد مى آمرزد ؟ پس حق اوست که ستمگران را عذاب کند و از توبه کنندگان درگذرد، و خدا بر هر کارى تواناست،

41) اى پیامبر، مبادا کسانى که در کفر شتاب مىورزند تو را اندوهگین کنند، چه آن منافقانى که به زبان گفتند: ایمان آوردیم ولى دل هایشان ایمان نیاورده است، و چه آن یهودیانى که نزد تو آمده اند تا برایشان داورى کنى. اینان به دروغ هاى عالمان خود گوش فرامى سپارند با این که مى دانند آنها دروغ مى گویند. اینان فرمانبردار مردمى دیگرند که نزد تو نیامده اند. عالمانشان سخنان خدا را پس از آن که در جایگاهاى خود قرار گرفته است تحریف مى کنند و به پیروانشان که آنان را نزد تو فرستاده اند مى گویند: اگر همین حکم ( حکم تحریف شده ) به شما داده شد آن را بپذیرید و اگر آن به شما داده نشد دورى کنید. خدا مى خواهد آنان را به عذاب گرفتار سازد. و هر کس را که خداوند عذابش را اراده کند تو هرگز از سوى خدا توان آن را ندارى که عذاب را از او بگردانى. اینان کسانى اند که خدا نخواسته است دل هایشان را پاک گرداند. براى آنان در این جهان خوارى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود.