----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
غافر
جزء : بیست و چهارم
وَ يا قَوْمِ ما لي‏ أَدْعُوکُمْ إِلَي النَّجاةِ وَ تَدْعُونَني‏ إِلَي النَّارِ41تَدْعُونَني‏ لِأَکْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِکَ بِهِ ما لَيْسَ لي‏ بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلَي الْعَزيزِ الْغَفَّارِ42لا جَرَمَ أَنَّما تَدْعُونَني‏ إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيا وَ لا فِي الْآخِرَةِ وَ أَنَّ مَرَدَّنا إِلَي اللَّهِ وَ أَنَّ الْمُسْرِفينَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ43فَسَتَذْکُرُونَ ما أَقُولُ لَکُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْري إِلَي اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ44فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَکَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ45النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ46وَ إِذْ يَتَحاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذينَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصيباً مِنَ النَّارِ47قالَ الَّذينَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُلٌّ فيها إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَکَمَ بَيْنَ الْعِبادِ48وَ قالَ الَّذينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّکُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذابِ49
ترجمه جناب آقاي صفوي
41) و اى قومِ من، چه شده است که من شما را به رهایى از آتش فرا مى خوانم و شما مرا به ورود در آتش فرا مى خوانید ؟

42) مرا فرا مى خوانید تا به خداوند کافر شوم و چیزى را که بدان دانشى ندارم و دلیلى بر وجودش نیست، شریک او سازم و حال آن که من شما را به سوى خداى شکست ناپذیر بسیار آمرزنده فرا مى خوانم.

43) بى تردید، معبودى که مرا به ] پرستش [ آن فرا مى خوانید و آن را شریک خدا مى پندارید، نه در دنیا دعوتى دارد، زیرا پیامبرى نفرستاده است که مردم را به پرستش خود ترغیب کند و نه در آخرت او را دعوتى است زیرا کسى به سوى او باز نمى گردد; اما در این تردیدى نیست که بازگشت ما به سوى خداست و تجاوزکارانى که از عبادت او سرباز زده اند، اهل آتش اند.

44) پس به زودى ـ آن گاه که عذاب را به چشم خود دیدید ـ آنچه را به شما مى گویم و به آن هشدارتان مى دهم یاد خواهید کرد و درخواهید یافت که من خیرخواه شما بودم، و من کار خود را به خدا وامى گذارم، زیرا خداوند به بندگانش بیناست.

45) پس فرعونیان آهنگ او کردند، اما چون او کار خود را به خدا واگذارده بود خدا وى را از بدى هاى نیرنگ آنان نگاه داشت و عذابى ناگوار بر خاندان فرعون فرود آمد.

46) آن عذاب، آتش است که بامدادان و عصرگاهان بر آن عرضه مى شوند; و روزى که قیامت برپا گردد، فرمان رسد که فرعونیان را به سخت ترین عذاب درآورید.

47) و یاد کن زمانى را که آنان در آتش دوزخ به جدال مى پردازند; پس ناتوانانشان به کسانى که گردنکشى کرده اند مى گویند: ما در دنیا پیرو شما بودیم و انتظار داشتیم که ما را در سختى ها یارى رسانید، اینک آیا بخشى از این آتش را از ما باز مى دارید ؟

48) گردنکشان در پاسخ مى گویند: ما و شما همگى در آتشیم و همگان ناتوان زیرا خداوند میان بندگانش داورى کرده تأثیر اسباب و علل را تباه ساخته است; ازاین رو ما نیز چون شما از این که حتّى بخشى از عذاب را از شما دور سازیم ناتوانیم.

49) آنان که در آتش دوزخ اند ـ چه فرعونیان و چه دیگران ـ به نگهبانان جهنّم مى گویند: پروردگارتان را بخوانید تا بر ما آسان گیرد و این عذاب را اندک زمانى از ما بردارد، پروردگارتان دعاى شما را اجابت مى کند.

472
472