----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
زمر
جزء : بیست و چهارم
إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْکَ الْکِتابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدي‏ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکيلٍ41اللَّهُ يَتَوَفَّي الْأَنْفُسَ حينَ مَوْتِها وَ الَّتي‏ لَمْ تَمُتْ في‏ مَنامِها فَيُمْسِکُ الَّتي‏ قَضي‏ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْري‏ إِلي‏ أَجَلٍ مُسَمًّي إِنَّ في‏ ذلِکَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ42أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ شُفَعاءَ قُلْ أَ وَ لَوْ کانُوا لا يَمْلِکُونَ شَيْئاً وَ لا يَعْقِلُونَ43قُلْ لِلَّهِ الشَّفاعَةُ جَميعاً لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ44وَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ إِذا ذُکِرَ الَّذينَ مِنْ دُونِهِ إِذا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ45قُلِ اللَّهُمَّ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ عالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ أَنْتَ تَحْکُمُ بَيْنَ عِبادِکَ في‏ ما کانُوا فيهِ يَخْتَلِفُونَ46وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذينَ ظَلَمُوا ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذابِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ يَکُونُوا يَحْتَسِبُونَ47
ترجمه جناب آقاي صفوي
41) ما این کتابِ سراسر حق را براى مردم بر تو فرو فرستادیم; پس هر که بدان هدایت یابد به سود خود اوست، و هر که گمراه گردد جز این نیست که به زیان خود گمراه مى شود; و ] بدان که [ تو از جانب ما بر آنان وکیل نیستى تا رهنمودهاى این کتاب را در دل هایشان وارد کنى.

42) خداست که جان مردم را هنگام مرگشان به تمام و کمال مى گیرد و جان کسانى را که نمرده اند، در وقت خوابشان مى ستاند; پس آنهایى را که حکم مرگ بر آنان گذرانده است، نگاه مى دارد و دیگران را تا سرآمدى معیّن به بدن ها باز مى فرستد. همانا در این امر براى مردمى که مى اندیشند نشانه هایى است بر این که تدبیر امور آدمیان در اختیار خداست.

43) بلکه آیا مشرکان جز خدا شفاعتگران و کارسازانى براى خود برگرفته اند. بگو: آیا بُت ها را شفاعتگر خود مى پندارید، هر چند آنها مالک چیزى نباشند و از عقل و شعور بى بهره باشند ؟

44) بگو: شفاعت در کارها و تدبیر امور، همه از آنِ خداست، چرا که تنها او مالک آسمان ها و زمین است و شما فقط به سوى او بازگردانده مى شوید.

45) و چون خدا به تنهایى یاد شود و نامى از معبودان اهل شرک به میان نیاید، دل هاى کسانى که آخرت را باور ندارند، به تنگ مى آید و مى رمد، و چون کسانى که جز اویند یاد شوند، ناگهان آنان شادمان مى گردند.

46) بگو: خداوندا، اى پدیدآورنده آسمان ها و زمین، اى داناى نهان و آشکار، تو میان بندگانت درباره آنچه بر سرش اختلاف دارند، داورى خواهى کرد.

47) و اگر آنچه در زمین است و همانند آن که به آن ضمیمه شود، همه از آنِ کسانى باشد که با انکار آخرت به خود ستم نموده اند، آن را براى رهایى خود از عذاب ناگوار روز قیامت خواهند داد. آن روز از جانب خدا براى آنان عذاب هایى پدیدار مى شود که تصورش را نمى کردند.

463
463