44) ما پیامبران را با دلایل آشکار و کتاب هاى آسمانى فرستادیم، و این قرآن را که وسیله یادآورى است به سوى تو نازل کردیم، تا براى مردم آنچه را که به سوى آنان نازل شده است بیان کنى، و باشد که درباره تو و محیط زندگى تو بیندیشند و دریابند که قرآن ساخته و پرداخته تو نیست.

45) آیا با وجود این همه دلایل روشن که بر حقّانیّت رسالت پیامبران وجود دارد، باز هم کسانى که حیله کنان مرتکب کارهاى ناروا مى شوند ایمنند از این که خداوند زمین را بشکافد و آنان را در آن فرو بَرد، یا عذاب از جایى که تصوّرش را نمى کنند به سراغشان آید ؟

46) یا خدا آنان را در حال برخوردارى از نعمت هاى گوناگون به عذاب فرو گیرد ؟ چرا که نمى توانند خدا را ناتوان کنند و از حکم او بگریزند ؟

47) یا آنان را دچار عذابى کند که از آن بترسند و به توبه روى آورند ؟ به یقین، پروردگار شما رئوف واست.

48) آیا به چیزهایى که خدا آفریده است ننگریسته اند که سایه هاى آنها از جهت راست و از جهات چپ پدیدار مى گردند و مى چرخند، در حالى که خدا را سجده مى کنند و در برابر او خاضعند ؟

49) و همه جنبندگانى که در آسمان ها و زمین اند فقط در برابر خدا خاضعند و براى او سجده مى کنند و فرشتگان نیز به درگاه او سجده مى برند و در برابر او خاضعند و هرگز گردنکشى نمى کنند.

50) آنان از مقام پروردگارشان مى ترسند، زیرا به خوبى دریافته اند که او بر آنان چیره است، از این رو آنچه فرمان مى یابند انجام مى دهند.

51) و خدا فرموده است: دو معبود براى خود مگیرید که یکى آفریدگار هستى باشد و دیگرى تدبیرکننده امور، جز این نیست که او خدایى یگانه است که تدبیر و آفرینش، هر دو از آنِ اوست. پس تنها از من بترسید و تنها مرا پرستش کنید.

52) و آنچه در آسمان ها و زمین است از آنِ اوست و دین نیز پیوسته از آنِ اوست و هیچ کس حق ندارد دینى بیاورد. پس آیا از غیر او پروا مى کنید و جز او را مى پرستید ؟

53) هر نعمتى که دارید از جانب خداست، زیرا آفرینش کار اوست و شما این را به خوبى مى دانید، وانگهى چون گزندى به شما رسد، فقط به او روى مى آورید و به درگاه او تضرّع مى کنید.

54) و چون آن گزند را از شما برطرف کند، گروهى از شما، بى آن که انتظار رود، براى پروردگارشان شریکانى مى پندارند.