34) و به آنان گفته مى شود: از آن روى که شما دیدار امروزتان را به فراموشى سپردید و براى آن آماده نشدید، ما نیز امروز شما را به فراموشى مى سپریم و در ناگوارى هاى آن رهایتان مى کنیم و جایگاهتان آتش است و شما را یارى کنندگانى نیست.

35) این عذاب بدان سبب است که آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگى دنیا شما را فریب داد. پس امروز نه از آتش به درآورده مى شوند و نه از آنان مى خواهند که رضایت خدا را فراهم کنند.

36) پس ستایش، همه از آنِ خداست که پروردگار آسمان ها و پروردگار زمین، پروردگار همه جهانیان است.

37) در آسمان ها و زمین و در تمام هستى، بزرگى تنها از آنِ اوست، و اوست آن که در آفرینش و تدبیر مقتدر و کارهایش همه استوار و حکیمانه است.

2) این است آن کتاب فرو فرستاده شده از جانب خداوند شکست ناپذیرِ حکیم.

3) ما آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق و براى سرآمدى معیّن نیافریدیم، پس با فروریختنشان به سوى هدفى که براى آنهاست، خواهند رفت. ولى کسانى که رستاخیز را انکار کرده اند، از آنچه بدان هشدار داده شده اند رویگردانند.

4) اى پیامبر، به مشرکان بگو: به من خبر دهید، آنچه را که به جاى خدا مى خوانید و مى پرستید، به من خبر دهید که چه چیزى از زمین را آفریده اند تا در زمین شریک خدا باشند ؟ آیا بخشى از آسمان ها را پدید آورده اند تا در آنها با خدا شریک گردند و در نتیجه تدبیر جهان هستى را عهده دار و شایسته پرستش باشند ؟ اگر راست مى گویید که اینها شریک خدایند، کتابى آسمانى که پیش از قرآن نازل شده باشد و بیانگر این ادّعا باشد و یا دانشى که به دست شما رسیده و سند مدّعاى شماست، براى من بیاورید.

5) کیست گمراه تر از آن کس که به جاى خدا کسانى را مى خواند که تا روز قیامت او را اجابت نمى کنند و از دعاى پرستندگان خویش غافل و بى خبرند ؟