48) و چه بسیار مردم شهرهایى که ستمکار بودند مهلتشان دادم و سپس آنان را به عذاب گرفتم. اینک از چه رو در عذاب اینان شتاب کنم در حالى که بازگشت همگان فقط به سوى من است و من به حسابشان رسیدگى خواهم کرد.

49) بگو: اى مردم، جز این نیست که من براى شما پیامبرى هشداردهنده ام و آنچه نیکبختى شما را موجب مى شود و هر آنچه تیره بختى شما را در پى دارد به روشنى براى شما بیان مى کنم.

50) پس کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند آمرزش و رزقى ارجمند خواهند داشت که در بهشت نصیبشان خواهد شد.

51) و کسانى که در نابودى آیات ما نهایت تلاش خود را به کار بسته اند و به گمان خود مى خواهند ما را سخت درمانده کنند، آنان اهل دوزخ خواهند بود.

52) و پیش از تو هیچ رسول و پیامبرى را به سوى مردم نفرستادیم مگر این که وقتى برنامه هایش را براى پیشرفت رسالت خود آماده مى ساخت و طرح هایى را براى تأمین اهدافش پى ریزى مى کرد، شیطان درصدد برمى آمد تا با تحریک مردم اهداف او را به تباهى کشد، ولى خدا آنچه را شیطان القا مى کرد محو مى نمود، سپس با پیروز ساختن پیامبر یا رسول خود، آیات خویش را استوار مى کرد، چرا که خداوند دانا و حکیم است.

53) خدا این فرصت را به شیطان داده است که آنچه را او بر ضد پیامبران القا مى کند، براى کسانى که در دل هایشان بیمارى شک و تردید است و نیز براى سنگدلان وسیله آزمونى قرار دهد، و قطعاً ستمکاران در مسیرى خلاف هستند و با حق فاصله اى دور و دراز دارند.

54) آرى، خدا ترفندهاى شیطان را مى زداید و آیات خود را استوار مى سازد تا کسانى که از دانش برخوردار شده اند دریابند که آنچه پیامبران دنبال مى کنند حق است و از جانب پروردگار توست، و آن را باور کنند و دل هایشان در برابر آن نرم و خاشع گردد، و قطعاً خداوند کسانى را که ایمان آورده اند به راهى راست هدایت مى کند.

55) و کسانى که کفر ورزیده اند ( سران کفرپیشه قریش ) همواره از حقانیت قرآن در شکّند، تا این که به ناگاه قیامت بر آنان در رسد یا عذاب روزى که فردایى ندارد به سراغشان بیاید.