صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
طه
جزء : شانزدهم
قالَ عِلْمُها عِنْدَ رَبِّي في کِتابٍ لا يَضِلُّ رَبِّي وَ لا يَنْسي
52
الَّذي جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَکَ لَکُمْ فيها سُبُلاً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ شَتَّي
53
کُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَکُمْ إِنَّ في ذلِکَ لَآياتٍ لِأُولِي النُّهي
54
مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فيها نُعيدُکُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکُمْ تارَةً أُخْري
55
وَ لَقَدْ أَرَيْناهُ آياتِنا کُلَّها فَکَذَّبَ وَ أَبي
56
قالَ أَ جِئْتَنا لِتُخْرِجَنا مِنْ أَرْضِنا بِسِحْرِکَ يا مُوسي
57
فَلَنَأْتِيَنَّکَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنا وَ بَيْنَکَ مَوْعِداً لا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَ لا أَنْتَ مَکاناً سُويً
58
قالَ مَوْعِدُکُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًي
59
فَتَوَلَّي فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ کَيْدَهُ ثُمَّ أَتي
60
قالَ لَهُمْ مُوسي وَيْلَکُمْ لا تَفْتَرُوا عَلَي اللَّهِ کَذِباً فَيُسْحِتَکُمْ بِعَذابٍ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَري
61
فَتَنازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوي
62
قالُوا إِنْ هذانِ لَساحِرانِ يُريدانِ أَنْ يُخْرِجاکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ بِسِحْرِهِما وَ يَذْهَبا بِطَريقَتِکُمُ الْمُثْلي
63
فَأَجْمِعُوا کَيْدَکُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَ قَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلي
64
ترجمه جناب آقاي صفوي
52) موسى گفت: علم آن نزد پروردگار من است. این علمى است که در کتابى گسترده و فراگیر ثبت شده است. پروردگار من نه در علم خود خطا مى کند و نه چیزى را از یاد مى برد.
53) خداوند همان کسى است که زمین را براى شما چون گهواره اى قرار داد تا در آن رشد یابید، و در آن راه هایى برایتان پدید آورْد تا با پیمودن آنها به خواسته هاى خود دست یابید، و از آسمان آبى فرو فرستاد، پس به وسیله آن انواعى همسان از گیاهان گوناگون برآوردیم.
54) از آنها بخورید و دام هایتان را در آنها بچرانید; قطعاً در این مجموعه براى صاحبان خرد نشانه هایى بر یکتایى خدا در تدبیر جهان است.
55) ما شما را از زمین آفریده ایم و شما را در آن بازمى گردانیم و بار دیگر شما را زنده مى کنیم و از آن بیرون مى آوریم.
56) به یقین، ما همه معجزات خود را که به موسى دادیم به فرعون نمایاندیم، ولى او آنها را دروغ انگاشت و روى برتافت.
57) گفت: اى موسى، آیا به سراغ ما آمده اى تا ما را با سحر خود از سرزمینمان بیرون کنى ؟
58) قطعاً ما هم با سحرى مانند سحر خودت به سراغت خواهیم آمد و دلیل تو را باطل خواهیم ساخت، پس میان ما و خودت موعدى بگذار که نه ما آن را خلاف کنیم و نه تو، آن هم در مکانى هموار.
59) موسى گفت: موعد شما روز عید، روز جشن و آزین باشد، با این شرط که مردم ـ آن گاه که آفتاب گسترش مى یابد ـ آنان را روانه وعده گاه گردانند.
60) فرعون موسى را ترک کرد و نیرنگ بازان خود ( ساحران و کارگزارانش ) را گرد آورد و سپس به وعده گاه آمد.
61) موسى به آنان گفت: واى بر شما! با شرک ورزیدن خود، بر خدا دروغ مبندید که شما را به عذابى سخت نابود خواهد کرد. بى تردید هر که بر خدا دروغ بست، از دستیابى به خواسته هاى خود ناامید شد.
62) پند موسى در ساحران اثر کرد و میان آنان درباره کارشان نزاع و کشمکش رخ داد. پس فرعون و کارگزارانش $براى رفع اختلاف و واداشتن ساحران به مبارزه با موسى، در نهان به نجوا پرداختند.
63) به ساحران گفتند: قطعاً این دو تن جادوگرند و مى خواهند شما را با سحر خود از سرزمینتان بیرون کنند، و آیین و سنّت ملّى شما را که درست ترین سنّت هاست، از بین ببرند.
64) پس هر ترفندى که دارید فراهم آورید، آن گاه استوار و هماهنگ به میدان مبارزه آیید. امروز هر که برترى یابد پیروز و خوشبخت مى شود.
315
315