53) خداوند همان کسى است که زمین را براى شما چون گهواره اى قرار داد تا در آن رشد یابید، و در آن راه هایى برایتان پدید آورْد تا با پیمودن آنها به خواسته هاى خود دست یابید، و از آسمان آبى فرو فرستاد، پس به وسیله آن انواعى همسان از گیاهان گوناگون برآوردیم.

54) از آنها بخورید و دام هایتان را در آنها بچرانید; قطعاً در این مجموعه براى صاحبان خرد نشانه هایى بر یکتایى خدا در تدبیر جهان است.

55) ما شما را از زمین آفریده ایم و شما را در آن بازمى گردانیم و بار دیگر شما را زنده مى کنیم و از آن بیرون مى آوریم.

56) به یقین، ما همه معجزات خود را که به موسى دادیم به فرعون نمایاندیم، ولى او آنها را دروغ انگاشت و روى برتافت.

57) گفت: اى موسى، آیا به سراغ ما آمده اى تا ما را با سحر خود از سرزمینمان بیرون کنى ؟

58) قطعاً ما هم با سحرى مانند سحر خودت به سراغت خواهیم آمد و دلیل تو را باطل خواهیم ساخت، پس میان ما و خودت موعدى بگذار که نه ما آن را خلاف کنیم و نه تو، آن هم در مکانى هموار.

59) موسى گفت: موعد شما روز عید، روز جشن و آزین باشد، با این شرط که مردم ـ آن گاه که آفتاب گسترش مى یابد ـ آنان را روانه وعده گاه گردانند.

60) فرعون موسى را ترک کرد و نیرنگ بازان خود ( ساحران و کارگزارانش ) را گرد آورد و سپس به وعده گاه آمد.

61) موسى به آنان گفت: واى بر شما! با شرک ورزیدن خود، بر خدا دروغ مبندید که شما را به عذابى سخت نابود خواهد کرد. بى تردید هر که بر خدا دروغ بست، از دستیابى به خواسته هاى خود ناامید شد.

62) پند موسى در ساحران اثر کرد و میان آنان درباره کارشان نزاع و کشمکش رخ داد. پس فرعون و کارگزارانش $براى رفع اختلاف و واداشتن ساحران به مبارزه با موسى، در نهان به نجوا پرداختند.

63) به ساحران گفتند: قطعاً این دو تن جادوگرند و مى خواهند شما را با سحر خود از سرزمینتان بیرون کنند، و آیین و سنّت ملّى شما را که درست ترین سنّت هاست، از بین ببرند.

64) پس هر ترفندى که دارید فراهم آورید، آن گاه استوار و هماهنگ به میدان مبارزه آیید. امروز هر که برترى یابد پیروز و خوشبخت مى شود.