53) آیا براى ایمان آوردن خود جز خاستگاه و مبناى معارف و حقایق قرآن را انتظار مى برند ؟ روزى که خاستگاه و مبانى آن با فرارسیدن قیامت آشکار شود، کسانى که پیش از این آن را به فراموشى سپرده بودند، مى گویند: فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند. اکنون آیا براى ما شفیعانى هست که ما را شفاعت کنند یا اینکه به دنیا بازگردانده شویم و کارهایى غیر از آنچه مى کردیم انجام دهیم ؟ آنان از آن رو چنین آرزویى دارند که درمى یابند به خود زیان زده اند و آنچه را به دروغ بافته بودند از آنان گم و ناپدید شده است.

54) به یقین، پروردگار شما که امورتان را تدبیر مى کند خداست، همان که آسمان ها و زمین را در شش دوره و مرحله بیافرید، وانگهى بر تخت فرمانروایى عالم استیلا یافت. روز را به وسیله شب که شتابان آن را مى طلبد، مى پوشاند. و اوست که خورشید و ماه و ستارگان را ـ که همه به فرمان او رام گشته اند ـ پدید آورده است. آگاه باشید که آفرینش موجودات و تدبیر امور آنها کار اوست. پرخیر و برکت است خدا که پروردگار همه جهان هاست.

55) پروردگارتان را با فروتنى و در نهان بخوانید، اگر جز این کنید تجاوزکارید و او تجاوزکاران را دوست نمى دارد.

56) و در زمین پس از آن که سامان یافته است تباهى نکنید، و خدا را از روى بیم و امید بخوانید که در آن صورت از نیکوکاران خواهید بود، و رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.

57) و اوست آن که بادها را پیشاپیش باران که برخاسته از رحمت اوست نویددهنده مى فرستد، تا چون ابرهاى گرانبار را برداشتند، آنها را به سوى سرزمینى مرده و بى گیاه روانه مى سازیم، پس به وسیله آنها آب فرو مى فرستیم و به وسیله آن از هرگونه محصولى برمى آوریم. مردگان را نیز در روز قیامت این گونه از گورها زنده بیرون مى آوریم. ]ما حیات مجدّد گیاهان را بیان کردیم،[ باشد که دریابند که زنده شدن دوباره مردگان امرى شدنى است.