54) چقدر نادانند که از تو مى خواهند در آوردنِ عذاب براى آنان، شتاب کنى! قطعاً دوزخ کافران را احاطه خواهد کرد;

55) آن روز که عذاب از بالاى سرشان و از زیر پاهایشان، آنان را دربرمى گیرد و خداوند به آنان مى گوید: ] این، همان اعمالى است که مى کردید، پس [ بچشید آنچه را که مى کردید و بر آن اصرار مىورزیدید.

56) اى بندگان من که ایمان آورده اید، این زمینِ من، گسترده و پهناور است; اگر نتوانستید در نقطه اى از آن مرا به یکتایى پرستش کنید، از آن جا هجرت کنید و در نقطه دیگر مرا بپرستید و از عبادتِ غیر من بپرهیزید.

57) زندگى دنیا چند روزى بیش نیست و سرانجام، هر کسى طعم مرگ را خواهد چشید; سپس در پى آن براى حساب و کتاب به سوى ما بازگردانده مى شوید.

58) پس مبادا زندگى فانى دنیا شما را از ایمان و کار شایسته باز دارد، زیرا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند، هنگامى که به سوى ما بازگشتند، آنان را در غرفه هایى از بهشت که از زیر آنها نهرها جارى است، جاى مى دهیم. آنان در بهشت براى همیشه ماندگار خواهند بود. نیکوست پاداش عمل کنندگان.

59) همان کسانى که بر آزارها و مصیبت هایى که در وطن خود و در حال هجرت، در راه خدا دیدند شکیبایى ورزیدند و در همه حال بر پروردگار خویش توکل مى کنند.

60) و چه بسیارند جنبندگانى که روزىِ خود را برنمى دارند و ذخیره نمى کنند و خداست که به آنها و شما روزى مى دهد; پس مبادا از ترس گرسنگى و نیافتن اسباب زندگى، از هجرت سرباز زنید. زیرا اوست که شنونده دعاها و به نیازها داناست.

61) و اگر از این مشرکان بپرسى چه کسى آسمان ها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را رام ساخته است، قطعاً خواهند گفت: خدا چنین کرده است. پس چگونه اینان از پرستش او باز داشته مى شوند و به پرستش غیر او کشانده مى شوند ؟

62) خداست که روزى را براى هر کس از بندگانش که بخواهد فراخ مى گرداند و بر هر کس که بخواهد تنگ مى گیرد، و جز براساس مصلحت اراده نمى کند، زیرا خداوند، به هر چیزى داناست.

63) و اگر از این مشرکان بپرسى چه کسى از آسمان باران فرو فرستاد و به وسیله آن، زمین را پس از آن که خشک و مرده بود با رویش گیاهان زنده کرد ؟ قطعاً خواهند گفت: خدا چنین کرده است. بگو: همه ستایش ها از آنِ خداست، با این حال بیشتر آنان تعقل نمى کنند و در آیات و نشانه هاى ما به درستى نمى اندیشند.