صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
نحل
جزء : چهاردهم
لِيَکْفُرُوا بِما آتَيْناهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
55
وَ يَجْعَلُونَ لِما لا يَعْلَمُونَ نَصيباً مِمَّا رَزَقْناهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا کُنْتُمْ تَفْتَرُونَ
56
وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ سُبْحانَهُ وَ لَهُمْ ما يَشْتَهُونَ
57
وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثي ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ کَظيمٌ
58
يَتَواري مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ يُمْسِکُهُ عَلي هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرابِ أَلا ساءَ ما يَحْکُمُونَ
59
لِلَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَ لِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلي وَ هُوَ الْعَزيزُ الْحَکيمُ
60
وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ ما تَرَکَ عَلَيْها مِنْ دَابَّةٍ وَ لکِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلي أَجَلٍ مُسَمًّي فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ
61
وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ ما يَکْرَهُونَ وَ تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْکَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْني لا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَ أَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ
62
تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلي أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ
63
وَ ما أَنْزَلْنا عَلَيْکَ الْکِتابَ إِلاَّ لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فيهِ وَ هُديً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
64
ترجمه جناب آقاي صفوي
55) آرى، آنان شرک مىورزند تا آنچه را به ایشان داده ایم ناسپاسى کنند. اینک اى مشرکان از نعمت هاى ما بهره برید و ناسپاسى کنید، به زودى فرجام شوم این کار را خواهید دانست.
56) آنان مى پندارند اسباب و علل طبیعى ـ که حقیقت آنها را درنیافته اند ـ در آنچه ما به ایشان ارزانى داشته ایم از خود نقشى دارند، به خدا سوگند در برابر دروغبافى خود بازخواست خواهید شد.
57) و براى خدا که از داشتن فرزند منزّه است دختران را مى انگارند و آنچه را مى پسندند براى خود قرار مى دهند.
58) این در حالى است که وقتى به یکى از آنان مژده دختر دهند، چهره اش از خشم سیاه مى شود و خشم خود را فرو مى برد.
59) از ناگوارىِ مژده اى که به او داده اند از مردم پنهان مى شود، و مى اندیشد که آیا او را با شرمسارى نگاه دارد یا در زیر خاک پنهانش کند. بدانند این که خدا را صاحب دختر مى دانند و خود از داشتن آن بیزارند بد قضاوتى است.
60) وصفِ ناروا براى کسانى است که به آخرت ایمان ندارند، و بهترین وصف تنها از آنِ خداست، چرا که اوست عزتمند و حکیم.
61) و اگر خدا مردم را به سزاى ستمشان مؤاخذه مى کرد، هیچ انسانى را که بر روى زمین حرکت مى کند باقى نمى گذاشت. ولى خداوند در کیفر مردم شتاب نمى کند، بلکه آنان را تا سرآمدى معیّن به تأخیر مى افکند، و هنگامى که سرآمدشان فرا رسید، نه لحظه اى از آن باز مى مانند و نه لحظه اى از آن پیش مى افتند.
62) و آنچه را خوش نمى دارند براى خدا مى پندارند و زبانشان به دروغ خبر مى دهد که نیکوترین فرجام را خواهند داشت. به یقین، آتش دوزخ براى آنان است و آنان را پیش از دیگران به سوى آتش خواهند فرستاد.
63) به خدا سوگند که به سوى امّت هاى پیش از تو نیز پیامبرانى فرستادیم، امّا شیطان کارهاى زشتشان را براى آنان بیاراست و در نتیجه از او پیروى کردند و از پیامبران روى برتافتند و اینک او عهده دار امور آنان است و روز قیامت عذابى دردناک خواهند داشت.
64) و ما این کتاب را بر تو فرو نفرستادیم مگر براى این که عقاید درست و اعمال نیکو را که مشرکان در آن اختلاف دارند براى آنان بیان کنى و براى مردمى که ایمان مى آورند رهنمود و رحمتى باشد.
273
273