56) همانا خداوند رحمتش را بر پیامبر افاضه مى کند و فرشتگانش براى او آمرزش مى طلبند و او را به پاکى یاد مى کنند; پس اى کسانى که ایمان آورده اید، شما نیز از خدا بخواهید تا او را از رحمت خود برخوردار سازد; و بر او سلام گویید، سلامى شایسته.

57) کسانى که خدا و رسولش را آزار مى رسانند، قطعاً خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت مى کند; در دنیا از رحمت هدایت و در آخرت از مقام قُرب خویش محرومشان مى سازد، و براى آنان عذابى خوارکننده آماده کرده است.

58) کسانى که مردان و زنان مؤمن را بى آن که مرتکب گناهى شده باشند آزار مى رسانند، قطعاً به آنان تهمت زده تا آزارشان را روا بشمارند پس بار بهتان و گناه آشکارى بر دوش مى کشند.

59) اى پیامبر، به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو بخشى از مقنعه هاى خویش را به خود نزدیک کنند تا گردن و سینه آنان آشکار نشود. این پوشش نزدیک ترین راه است براى این که آنان به عفت و حجاب شناخته شوند و در نتیجه مورد آزار فاسقان قرار نگیرند، و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.

60) اگر منافقان و کسانى که در دل هایشان بیمارى است و شایعه افکنانِ در مدینه، از کارهایشان باز نایستند، قطعاً تو را بر ضد آنان مى شورانیم تا از مدینه بیرونشان کنى، آن گاه جز زمانى کوتاه در مجاورت تو در این شهر نخواهند زیست.

61) این در حالى است که آنان لعنت شده اند; هر کجا یافت شوند باید دستگیر گردند و همگى به سختى کشته شوند.

62) تبعید و کشتن منافقان و هم مسلکان آنان، که طغیانگرى را از حد مى گذرانند سنّتى است که خدا آن را در میان کسانى که پیش از شما درگذشته اند جارى ساخته است، و هرگز در سنت خدا تغییر و دگرگونى نخواهى یافت.