----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
هود
جزء : دوازدهم
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَي اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ في‏ کِتابٍ مُبينٍ6وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَي الْماءِ لِيَبْلُوَکُمْ أَيُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّکُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذينَ کَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ7وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلي‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُهُ أَلا يَوْمَ يَأْتيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ8وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْناها مِنْهُ إِنَّهُ لَيَؤُسٌ کَفُورٌ9وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ نَعْماءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ10إِلاَّ الَّذينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبيرٌ11فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما يُوحي‏ إِلَيْکَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ أَنْ يَقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ کَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّما أَنْتَ نَذيرٌ وَ اللَّهُ عَلي‏ کُلِّ شَيْ‏ءٍ وَکيلٌ12
ترجمه جناب آقاي صفوي
6) چگونه خداوند از نهان و آشکار امور و از راز دل ها آگاه نباشد در صورتى که هیچ جنبنده اى در زمین نیست مگر این که روزى اش تنها برعهده خداست و قرارگاه و گردشگاه آن را مى داند. همه اینها در کتابى روشن ثبت است.

7) و اوست آن کسى که آسمان ها و زمین را در شش مرحله آفرید و عرش او در آن هنگام بر آب مستقر بود ( همه هستى آب بود و او بر آب فرمانروایى مى کرد ) پس آسمان ها و زمین را پدید آورْد تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارترید. و اگر بگویى: شما پس از مرگ برانگیخته مى شوید، قطعاً کسانى که کافر شده اند خواهند گفت: این سخن جز افسونى آشکار نیست.

8) و اگر عذابى را که بدان تهدید شده اند تا مدّتى معدود از آنان به تأخیر افکنیم، حتماً از روى مسخره خواهند گفت: چه چیز آن را از ما باز مى دارد ؟ بدانند روزى که عذاب به سراغشان بیاید، از آنان باز گردانده نمى شود و آن چیزى که به مسخره مى گرفتند آنان را فرو خواهد گرفت.

9) و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانیم و نعمتى در اختیارش نهیم، سپس آن را از او باز گیریم، به یقین او از این که بار دیگر به نعمت هایى دست یابد ناامید مى شود و نعمت هایى که داشته ناسپاسى مى کند و آنها را از جانب خدا نمى شمرد.

10) و اگر پس از گزندى که به او رسیده است نعمتى به او بچشانیم، حتماً خواهد گفت: همه دشوارى ها از من دور شد، و مى پندارد که دیگر رنجى به او نمى رسد، چرا که او بسیار شادمان و به خود بالنده است.

11) اما کسانى که شکیبایى ورزیده و کارهاى شایسته انجام داده اند، نه هنگام سختى ها مأیوس و ناسپاس مى شوند و نه هنگام راحتى شادمانى مى کنند و به خود مى بالند. اینانند که آمرزش و پاداشى بزرگ خواهند داشت.

12) اى پیامبر، رسالت تو جاى هیچ گونه تردید و انکار ندارد، پس چگونه است که گروهى آن را دروغ انگاشته اند ؟ آیا برخى از آنچه را به تو وحى مى شود وامى نهى و به مردم نمى رسانى و سینه ات از آن به تنگ مى آید که مبادا بگویند: چرا گنجى بر او فرو فرستاده نشده یا فرشته اى با او نیامده است ؟ این چه انتظار بى جایى است که از تو دارند، تو فقط هشداردهنده اى و خدا کارساز و تدبیرکننده امور است.

222
222