61) و اوست که بر بندگان خویش چیره است در حالى که مافوق آنهاست و بر آنان احاطه دارد، و بر شما فرشتگانى مى فرستد که از بلاهاى ویرانگر نگاهتان دارند، تا آن گاه که مرگ یکى از شما فرارسد، فرستادگان ما جان او را مى گیرند و در این کار کوتاهى نمى کنند.

62) و پس از آن که آدمیان مردند برانگیخته مى شوند و به سوى خدا که مولاى حقیقى آنان است بازگردانده مى شوند. همگان بدانند که فرمانروایى تنها از آنِ اوست و او سریع ترین حسابرسان است.

63) بگو: چه کسى شما را از دشوارى هایى که در تاریکى هاى خشکى و دریا برایتان پدید مى آید رهایى مى بخشد ؟ آنگاه شما او را آشکارا و با فروتنى و نیز در نهان مى خوانید که اگر ما را از این مهلکه نجات بخشد بى گمان از سپاسگزاران او خواهیم شد.

64) بگو: خداست که شما را از آن سختى ها و از هر اندوه دیگرى نجات مى بخشد، آن گاه شما پیمان خود را مى شکنید و همچنان براى او شریک مى پندارید.

65) بگو: خداست که مى تواند از فراز سرتان یا از زیر پاهایتان عذابى بر شما بفرستد یا شما را به صورت فرقه ها و گروه هاى مختلف به هم اندازد و گزند برخى از شما را به برخى دیگر بچشاند. بنگر که چگونه نشانه ها را به سوى اندیشه ها مى گردانیم، باشد که آنان بفهمند.

66) اى پیامبر، قوم تو عذاب الهى را دروغ انگاشتند در حالى که آن راست و درست است. به آنان بگو: من عهده دار امور شما نیستم تا بتوانم شما را از تکذیب حق بازدارم.

67) هر خبرى هنگام وقوعى دارد که در آن ظرف تحقق خواهد یافت، و به زودى خواهید دانست چه کیفرى براى خود آماده ساخته اید.

68) و چون ببینى که کسانى از روى انکار و تمسخر در آیات ما فرو مى روند از آنان روى برتاب تا در سخنى دیگر غیر از آن درآیند، و اگر شیطان تو را به فراموشى انداخت و در آن حال با آنان نشستى، پس از یادآورى با آن مردم ستمگر منشین.