56) آنان مى پندارند اسباب و علل طبیعى ـ که حقیقت آنها را درنیافته اند ـ در آنچه ما به ایشان ارزانى داشته ایم از خود نقشى دارند، به خدا سوگند در برابر دروغبافى خود بازخواست خواهید شد.

57) و براى خدا که از داشتن فرزند منزّه است دختران را مى انگارند و آنچه را مى پسندند براى خود قرار مى دهند.

58) این در حالى است که وقتى به یکى از آنان مژده دختر دهند، چهره اش از خشم سیاه مى شود و خشم خود را فرو مى برد.

59) از ناگوارىِ مژده اى که به او داده اند از مردم پنهان مى شود، و مى اندیشد که آیا او را با شرمسارى نگاه دارد یا در زیر خاک پنهانش کند. بدانند این که خدا را صاحب دختر مى دانند و خود از داشتن آن بیزارند بد قضاوتى است.

60) وصفِ ناروا براى کسانى است که به آخرت ایمان ندارند، و بهترین وصف تنها از آنِ خداست، چرا که اوست عزتمند و حکیم.

61) و اگر خدا مردم را به سزاى ستمشان مؤاخذه مى کرد، هیچ انسانى را که بر روى زمین حرکت مى کند باقى نمى گذاشت. ولى خداوند در کیفر مردم شتاب نمى کند، بلکه آنان را تا سرآمدى معیّن به تأخیر مى افکند، و هنگامى که سرآمدشان فرا رسید، نه لحظه اى از آن باز مى مانند و نه لحظه اى از آن پیش مى افتند.

62) و آنچه را خوش نمى دارند براى خدا مى پندارند و زبانشان به دروغ خبر مى دهد که نیکوترین فرجام را خواهند داشت. به یقین، آتش دوزخ براى آنان است و آنان را پیش از دیگران به سوى آتش خواهند فرستاد.

63) به خدا سوگند که به سوى امّت هاى پیش از تو نیز پیامبرانى فرستادیم، امّا شیطان کارهاى زشتشان را براى آنان بیاراست و در نتیجه از او پیروى کردند و از پیامبران روى برتافتند و اینک او عهده دار امور آنان است و روز قیامت عذابى دردناک خواهند داشت.

64) و ما این کتاب را بر تو فرو نفرستادیم مگر براى این که عقاید درست و اعمال نیکو را که مشرکان در آن اختلاف دارند براى آنان بیان کنى و براى مردمى که ایمان مى آورند رهنمود و رحمتى باشد.