63) پس اگر از مباهله روى برتافتند، بدانید که آنها در پى یافتن حق نیستند، بلکه فسادگرند و خدا به حال فسادگران داناست.

64) بگو: اى صاحبان کتاب آسمانى، بیایید در عمل به سخنى که میان ما و شما یکسان است گرد آییم، و آن این که جز خداى یکتا را نپرستیم و چیزى را شریک او قرار ندهیم، و برخى از ما برخى دیگر را به جاى خدا صاحب اختیار خود نگیرد. پس اگر از این دعوت روى برتافتند، بگویید: گواه باشید که ما مسلمانان تسلیم خداییم.

65) اى اهل کتاب، چرا درباره ابراهیم محاجّه مى کنید ؟ یهودیان مى گویند: ابراهیم بر آیین یهود و مسیحیان مى گویند: او بر آیین مسیحیت بود، در حالى که تورات و انجیل که اساس یهودیت و مسیحیت اند پس از ابراهیم نازل شده اند. آیا این حقیقت را درنمى یابید ؟

66) هان! شما همانهایى هستید که درباره عیسى که از او آگاهى دارید با یکدیگر به حق محاجّه کردید، ولى چرا درباره آیین ابراهیم که از آن هیچ گونه آگاهى ندارید، محاجّه مى کنید ؟ خداست که مى داند و شما نمى دانید.

67) ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى، بلکه حق گرا و تسلیم خدا بود، و از مشرکان نبود.

68) بى گمان، سزاوارترین و نزدیک ترین مردم به ابراهیم کسانى اند که از او پیروى کرده اند، و این پیامبر و کسانى که به او ایمان آورده اند نیز از سزاوارترین و نزدیک ترین مردم به ابراهیم هستند، و خدا سرپرست مؤمنان است.

69) گروهى از اهل کتاب آرزو مى کنند که شما مسلمانان را گمراه سازند در حالى که جز خودشان کسى را به گمراهى نمى افکنند و این را درک نمى کنند.

70) اى اهل کتاب، چرا آیات خدا را که در تورات و انجیل به عنوان نشانه هایى بر رسالت محمد آمده است انکار مى کنید، در حالى که انطباق آنها را بر او به روشنى درمى یابید ؟