63) آنان کسانى اند که به خدا و پیامبر ایمان آورده و در برابر خدا تسلیم اند و پیش از این نیز تقواپیشه بوده اند.

64) براى آنان در زندگى دنیا و در آخرت بشارت است. این سخن و تقدیر الهى است و سخنان و تقدیرات خدا را دگرگونى نیست. این است سعادت بزرگ.

65) اى پیامبر، مبادا سخنان نارواى مشرکان درباره خدا و دینِ او تو را اندوهگین کند، چرا که عزّت به تمامى از آنِ خداست و مشرکان و معبودانشان هیچ نصیبى از عزّت ندارند، و اوست که سخنان آنان را مى شنود و به حال تو و آنان آگاه است و هرگاه بخواهد آنان را به سزاى کردارشان مى رساند.

66) بدانید که هر که در آسمان ها و هر که در زمین است از آنِ خداست و کارش به دست اوست و کسانى که غیر خدا را شریک او مى خوانند، در حقیقت از آن شریکان پیروى نمى کنند، زیرا آنها واقعیّتى ندارند. آنان جز پیرو گمان و پندار خود نیستند و جز به حدس سخن نمى گویند.

67) اوست آن که شب را براى شما پدید آورْد تا در آن آرام گیرید و روز را روشن آفرید. به راستى در اینها نشانه هایى بر یکتایى خداست، و تنها کسانى که گوش شنوا دارند سخن حق را شنیده و نشانه ها را درک مى کنند.

68) گفتند: خدا فرزندى براى خود برگرفته است. او پاک و منزّه است از این که نیازمند فرزندى باشد. او از همه چیز بى نیاز است. آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است ملک اوست. شما هیچ برهانى بر ادّعاى خویش ندارید. آیا چیزى را که نمى دانید، به دروغ به خدا نسبت مى دهید ؟

69) بگو: قطعاً کسانى که بر خدا دروغ مى بندند نیکبخت نمى شوند.

70) در دنیا اندک بهره اى دارند، سپس بازگشتشان به سوى ماست، آن گاه به سزاى این که کفر ورزیدند عذاب سخت را به ایشان مى چشانیم.