صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
ابراهیم
جزء : سيزدهم
وَ إِذْ قالَ مُوسي لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْکُمْ إِذْ أَنْجاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ وَ يُذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِساءَکُمْ وَ في ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظيمٌ
6
وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزيدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ
7
وَ قالَ مُوسي إِنْ تَکْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَميعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَميدٌ
8
أَ لَمْ يَأْتِکُمْ نَبَؤُا الَّذينَ مِنْ قَبْلِکُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذينَ مِنْ بَعْدِهِمْ لا يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللَّهُ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ في أَفْواهِهِمْ وَ قالُوا إِنَّا کَفَرْنا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ وَ إِنَّا لَفي شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونَنا إِلَيْهِ مُريبٍ
9
قالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَکٌّ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَدْعُوکُمْ لِيَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ يُؤَخِّرَکُمْ إِلي أَجَلٍ مُسَمًّي قالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا تُريدُونَ أَنْ تَصُدُّونا عَمَّا کانَ يَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتُونا بِسُلْطانٍ مُبينٍ
10
ترجمه جناب آقاي صفوي
6) و یاد کن زمانى را که موسى به قومش گفت: آن نعمتى که خدا به شما ارزانى داشت به خاطر آورید، آن گاه که شما را از فرعونیان رهایى بخشید. آنان پیوسته عذاب ناگوار به شما مى چشاندند، و براى نابود کردن نسل شما پسرانتان را سر مى بریدند و زنانتان را براى کنیزى و خدمت زنده مى گذاشتند، و در این امر براى شما از جانب پروردگارتان آزمونى بزرگ بود.
7) و یاد کن زمانى را که پروردگارتان اعلام کرد که اگر سپاسگزارى کنید، قطعاً بر نعمت هاى شما مى افزایم، و اگر ناسپاسى کنید و به کفر و گناه روى آورید، بى تردید عذاب من سخت است.
8) و موسى به قومش گفت: اگر شما و کسانى که در زمینند یکسره ناسپاسى کنید و کافر شوید، به خدا زیانى نمى رسد، زیرا خداوند بى نیاز و ستوده است.
9) آیا داستان هلاکت کسانى که پیش از شما بودند: قوم نوح و عاد و ثمود و کسانى که بعد از آنان بودند به شما نرسیده است ؟ هیچ کس جز خدا از حقیقت حالشان و تاریخ حیاتشان آگاه نیست. پیامبرانشان با دلایلى روشنگر به سویشان آمدند، ولى آنان دست پیامبران را به دهانشان برگرداندند ( آنان را به سکوت واداشتند ) و گفتند: ما به آیینى که شما براى آن فرستاده شده اید کافریم و در درستىِ آنچه ما را بدان فرا مى خوانید تردید داریم و دعوت شما به یکتاپرستى مایه بدگمانى ما شده است.
10) پیامبرانشان گفتند: آیا در یکتایى خدا که پدیدآورنده آسمان ها و زمین و سامان دهنده آنهاست تردیدى هست ؟ او شما را دعوت مى کند تا پاره اى از گناهان شما را بر شما ببخشاید و تا سرآمدى معیّن به شما مهلت دهد، زیرا اگر بخشوده نشوید، پیش از مهلت مقرّر، به سزاى گناهانتان به هلاکت خواهید رسید. گفتند: شما جز بشرى مانند ما نیستید، اگر از جانب خدا پیامى به شما مى رسید به ما نیز رسیده بود. شما مى خواهید با این ادّعا ما را از آنچه پدرانمان مى پرستیدند بازدارید. اگر از جانب خدا فرستاده شده اید براى ما معجزه اى آشکار بیاورید.
256
256