2) آنان نه تنها به تو ایمان نیاوردند، بلکه از این که هشداردهنده اى از تبار خودشان به سویشان آمده است در شگفت شدند و کافران گفتند: این رستاخیز که محمّد مى گوید چیزى شگفت و باور نکردنى است.

3) آیا چون مُردیم و خاک شدیم زنده مى شویم و به صورت کنونى باز مى گردیم ؟ این بازگشتى است که خِرَد آن را بعید مى داند و از پذیرش آن اِبا دارد.

4) ولى این پندارى نادرست است; چگونه بازگشتشان بعید شمرده شود، در حالى که ما از هر جزئى از بدن مردگانشان که زمین آن را در کام خود فرو مى برد به خوبى آگاهیم. علاوه بر این نزد ما کتابى است که همه رویدادها در آن ثبت شده و از تغییر و تحریف مصون است.

5) حقیقت این است که منکرانِ معاد علم خدا را انکار نمى کنند، بلکه حق را ـ هنگامى که به سویشان آمد ـ از روى لجاجت دروغ انگاشتند; از این رو آنان در فضایى آشفته و سردرگم به سر مى برند.

6) آیا به آسمان که بالاى سرشان است ننگریسته اند که ما چگونه آن را ساخته و با ستارگانى درخشان زینتش داده ایم و براى آن هیچ گونه خلل و شکافى نیست ؟

7) و زمین را براى زندگى آدمیان گستردیم و در آن کوه هایى ثابت و استوار نهادیم و از هرگونه گیاه زیبا و دل آرا در آن رویاندیم.

8) اینها را پدید آوردیم و سامان بخشیدیم تا براى هر بنده اى که به ما رجوع کننده است، مایه روشنگرى و یادآورى باشد.

9) و از آسمان بارانى پربرکت فرود آوردیم و به وسیله آن باغ هایى انبوه از درختان و دانه هایى که درو مى شوند رویاندیم.

10) و نیز درختان بلند خرما که داراى شکوفه هاى بر هم نشسته است.

11) اینها را آفریدیم تا براى بندگان رزق و روزى باشد; و نیز با آن آب که فرود آوردیم دیارى مرده را زنده کردیم، و بدین سان که گیاهان سر از خاک برمى آورند، مردگان نیز زنده مى شوند و از گورها بیرون مى آیند.

12) پیش از این مشرکان، قوم نوح و اصحاب رسّ و قوم ثمود پیامبران را تکذیب کردند،

13) و نیز قوم عاد و فرعون و قوم لوط، که برادران او به شمار مى آمدند،

14) و قوم شعیب ـ آن جنگل نشینان ـ و قوم تبّع همه این اقوام پیامبران را تکذیب کردند; پس تهدید من مبنى بر هلاکت آنان محقّق شد.

15) آیا ما از آفرینش نخست، ( آفرینش آسمان ها و زمین و هر چه در آنهاست ) ناتوان بودیم که براى آفرینش مجدّد آنها درمانده باشیم ؟! نه، ما ناتوان نیستیم، بلکه آنان از آفرینش مجدّد موجودات در شکّ و تردیدند.