69) و آیا تعجّب کرده اید که براى شما از جانب پروردگارتان براى شما مایه تذکارى آمده و آن بر مردى از خودتان وحى شده است تا شما را از عذاب الهى بیم دهد ؟ و به خاطر آورید زمانى را که خداوند شما را پس از قوم نوح جانشین آنان قرار داد و شما را در آفرینش پیکرهایتان فزونى و گسترش بخشید. پس نعمت هاى خدا را به یاد داشته باشید، باشد که ]یکتایى او را باور کنید و به پرستش او روى آورید تا[ نیکبخت شوید.

70) گفتند: آیا به سوى ما آمده اى که تنها خدا را بپرستیم و خدایانى را که پدرانمان مى پرستیدند رها سازیم ؟ ما چنین نخواهیم کرد، اگر از راستگویانى، عذابى را که به آن وعده مان مى دهى براى ما بیاور.

71) هود گفت: بى گمان بر شما به سبب اصرارتان بر پرستش بت ها، عذاب و خشمى از جانب پروردگارتان مقرر شده است. آیا با من درباره خدایانى که شما و پدرانتان بر آنها نام خدا نهاده اید و آنها از حقیقت آن اندک بهره اى ندارند مجادله مى کنید ؟ خداوند هیچ برهانى بر خدا بودن آنها فرو نفرستاده است، پس در انتظار عذاب باشید که من نیز با شما از منتظرانم.

72) پس عذاب الهى فرا رسید و ما هود و کسانى را که با او بودند به رحمتى از جانب خود نجات بخشیدیم و کسانى را که نشانه هاى ما را دروغ انگاشتند و مؤمن نبودند، به هلاکت رساندیم و نسلشان را برانداختیم.

73) و به سوى قوم ثمود برادرشان صالح را به رسالت فرستادیم. گفت: اى قوم من، خدا را بپرستید که شما را معبودى جز او نیست. همانا براى شما از جانب پروردگارتان نشانه اى روشن آمده است. این ماده شترى است که خدا آن را به اعجاز پدید آورده و براى شما نشانه اى بر پیامبرى من است، آن را آزاد بگذارید که از زمین خدا بخورد و گزندى به آن نرسانید که عذابى دردناک شما را فرو خواهد گرفت.