71) موسى گفت: او مى گوید: آن گاوى است که نه رام است که زمین را شخم زند و نه آن که کشتزار را آبیارى کند، سالم وتندرست است و هیچ لکّه اى در رنگ آن نیست. گفتند: اکنون ویژگى هاى درست آن را بیان کردى. پس آن را سر بریدند و نزدیک بود این کار را نکنند.

72) و آن هنگام که شخصى را کشتید و درباره قتل او با یکدیگر اختلاف کردید و هر گروهى آن را به گروه دیگر نسبت مى داد و خدا بر آن بود که آنچه را پنهان مى داشتید، آشکار کند.

73) پس گفتیم: بخشى از آن گاو ذبح شده را بر مقتول بزنید تا زنده شود. بدین سان خداوند مردگان را زنده مى کند و آیات خود را به شما نشان مى دهد، باشد که بیندیشید.

74) امّا چیزى نگذشت که پس از این ماجرا دل هاى شما سخت گردید اینک دلهایتان همچون سنگ یا سخت تر از آن است، چرا که از برخى سنگ ها نهرها مى جوشد و برخى از آنها مى شکافد و آب از آنها خارج مى شود، و برخى از آنها از ترس خدا فرو مى غلتد، ولى دل هاى شما به حق گرایش نمى یابد و ترس از خدا در آن پدیدار نمى شود، و خدا از آنچه مى کنید بى خبر نیست.

75) اینک اى مؤمنان، آیا به این دل بسته اید که یهودیانِ حق ناپذیر سخن شما را باور کنند ؟ در حالى که گروهى از آنان ]= عالمانشان[ کلام خدا را مى شنیدند و پس از آن که آن را به خرد دریافتند تحریف مى کردند و خود مى دانستند ]چه مى کنند[.

76) و چون یهودیان با مؤمنان برخورد کنند مى گویند: ما باور داریم که آنچه در تورات در وصف آخرین پیامبر آمده همان صفات محمّد است، امّا هنگامى که با یکدیگر خلوت مى کنند، بزرگانشان مى گویند: آیا حقایقى را که خدا در تورات براى شما گشوده است به مؤمنان گزارش مى کنید تا به وسیله آن نزد پروردگارتان بر ضدّ شما احتجاج کنند ؟ چرا درنمى یابید ؟