77) همان سنّتى که براى همه پیامبرانى که پیش از تو به رسالت فرستادیم مقرّر داشتیم، و هرگز براى سنّت ما دگرگونى نخواهى یافت.

78) نماز را از هنگامى که خورشید از وسط آسمان مى گذرد تا آن گاه که تاریکى شب به نهایت مى رسد برپادار، و نماز صبح را نیز هنگام طلوع فجر به جاى آور که قطعاً نماز صبح مشهود فرشتگان شب و روز است.

79) و پاره اى از شب را به نماز بیدار باش که این براى تو افزون بر نمازهاى واجب است، باشد که پروردگارت به تو مقامى عطا کند که همه آن را بستایند و تو را با آن مقام ( مقام شفاعت ) در قیامت برانگیزد.

80) و بگو: پروردگارا، مرا در هر کارى وارد مى کنى با راستى و درستى وارد کن و از هر کارى بیرون مى آورى با راستى و درستى بیرون بیاور، و براى من از جانب خود تسلطى یارى بخش مقرر دار تا بدین وسیله از عهده انجام وظایف خود برآیم.

81) و بگو: حق پدیدار شد و باطل نابود گشت. آرى، باطل نابود شدنى است.

82) و ما قرآن را که براى مؤمنان مایه شفا و رحمت است فرو مى فرستیم، و ستمکاران ( کافران و مشرکان ) را چیزى جز زیان نمى افزاید.

83) و هنگامى که به انسان نعمت دهیم، به آن سرگرم مى شود و از ما روى برمى تابد و با حرکت به سمت و سویى که براى خود برگزیده است از ما دور مى شود، و چون گزندى به او رسد از آن روى که خدا را فراموش کرده است نومید مى شود.

84) بگو: هر کسى براساس ساختار روانى خود عمل مى کند، پس پروردگار شما بهتر مى داند که چه کسى راه یافته تر است.

85) و از تو ـ اى پیامبر ـ درباره ( روح ) مى پرسند، بگو: روح از عالَم امر پروردگار من است و به شما از دانش جز اندکى نداده اند.

86) و اگر بخواهیم، روح آسمانى را که به سوى تو فرستاده ایم تا قرآن را بر تو القا کند، از میان مى بریم، آن گاه کسى را نمى یابى که در برابر ما کارساز تو باشد و او را به تو بازگرداند.