----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
مریم
جزء : شانزدهم
أَ فَرَأَيْتَ الَّذي کَفَرَ بِآياتِنا وَ قالَ لَأُوتَيَنَّ مالاً وَ وَلَداً77أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً78کَلاَّ سَنَکْتُبُ ما يَقُولُ وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذابِ مَدًّا79وَ نَرِثُهُ ما يَقُولُ وَ يَأْتينا فَرْداً80وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَکُونُوا لَهُمْ عِزًّا81کَلاَّ سَيَکْفُرُونَ بِعِبادَتِهِمْ وَ يَکُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا82أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّياطينَ عَلَي الْکافِرينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا83فَلا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا84يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقينَ إِلَي الرَّحْمنِ وَفْداً85وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمينَ إِلي‏ جَهَنَّمَ وِرْداً86لا يَمْلِکُونَ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً87وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً88لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً إِدًّا89تَکادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا90أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَداً91وَ ما يَنْبَغي‏ لِلرَّحْمنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَداً92إِنْ کُلُّ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ إِلاَّ آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً93لَقَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا94وَ کُلُّهُمْ آتيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً95
ترجمه جناب آقاي صفوي
77) آیا دیدى آن کسى را که به آیات ما کفر ورزید و گفت: قطعاً به علت کفر ورزیدنم مال و فرزند بسیار به من داده خواهد شد ؟!

78) آیا او بر غیب آگاهى یافته است که این گونه سخن مى گوید، یا در پیشگاه خداى رحمان بر این سخنش پیمانى گرفته است ؟!

79) چنین نیست که برخوردارى از مال و فرزند در اثر کفر باشد; قطعاً ما آنچه را مى گوید محفوظ مى داریم و بر عذاب او آن گونه که باید خواهیم افزود.

80) و سخنى را که مى گوید به ارث مى بریم و آن را نزد خود نگاه مى داریم تا او را در برابر آن مجازات کنیم، و او تنها و بدون هیچ یاورى نزد ما خواهد آمد.

81) مشرکان به جاى خدا معبودانى را به پرستش گرفته اند تا براى آنان مایه عزّت باشند.

82) چنین نیست، به زودى معبودانشان پرستش آنان را انکار مى کنند و با آنان به مخالفت برمى خیزند.

83) آیا ندیده اى و ندانسته اى که ما شیاطین را که از معبودان اهل شرک به شمار مى روند به سوى آنان گسیل کرده ایم که آنان را به شرّ و تباهى برمى انگیزند. با این حال چگونه معبودانشان مایه عزّت آنان خواهند بود ؟

84) پس براى نابودى کفرپیشگان شتاب مکن، زیرا ما کارهایشان را در مدّت عمرشان براى آنان برمى شمریم تا بدین وسیله عذابشان کنیم.

85) روزى ] را یاد کن [ که تقواپیشگان را گرد آورده و آنان را سواره به سوى بهشت که جایگاه مقربان خداى رحمان است روانه مى کنیم.

86) و گنهکاران را در حالى که تشنه اند به سوى جهنّم مى رانیم.

87) خدایان اهل شرک توانِ شفاعت کردن از کسى را ندارند; تنها کسانى مى توانند شفاعت کنند که از خداى رحمان بر این امر پیمانى گرفته باشند.

88) مشرکان گفتند: خداى رحمان فرزندى برگرفته است.

89) راستى با این گفتارتان چیزى بس زشت و ناپسند آورده اید. (89

90) نزدیک است آسمان ها از این سخن پاره پاره شوند و زمین بشکافد و کوه ها به شدت فرو ریزند و نابود شوند،

91) از این که براى خداى رحمان فرزندى خواندند;

92) در حالى که خداى رحمان را نسزد که فرزندى برگیرد.

93) هیچ کس در آسمان ها و زمین نیست جز این که روى به سوى خدا دارد و بنده اى در حضور او است.

94) و قطعاً آنان را محاسبه نموده و به دقت شماره کرده است. ( مهر بندگى بر آنها نهاده است )

95) و روز قیامت همه آنان تنها و تهیدست به حضور او مى آیند; پس چگونه ممکن است برخى از آنان وصف خدایى داشته باشند و فرزند خدا به شمار آیند ؟

311
311