72) و دام ها را مسخّر آنان کردیم، پس از آنهاست وسیله سوارى آنان و از گوشت آنها مى خورند.

73) و براى آنان در آن دام ها سودها و نوشیدنى هاست; پس چرا به سپاسِ این نعمت ها خدا را پرستش نمى کنند ؟

74) دلایل توحید آشکار است، ولى مشرکان به جاى خدا معبودانى چون بتان، شیاطین و سران ستمگر را به خداوندگارى برگزیده و به پرستش آنها پرداخته اند، به این امید که از سوى آنها یارى شوند.

75) آنها نمى توانند پرستشگران خود را یارى کنند و مشرکان سپاه معبودان خود و دنباله رو آنهایند و در قیامت همراه معبودانشان براى کیفر احضار خواهند شد.

76) با روشن شدن این حقیقت که مشرکان دل به یارى ناتوانان بسته اند و در قیامت کیفر خواهند دید، نباید گفتار کفرآلودشان تو را غمگین کند. آنان نمى توانند بر ما غلبه کنند، زیرا ما آنچه را که از گفته ها پنهان مى دارند و آنچه را آشکار مى سازند مى دانیم.

77) آیا انسان به روشنى ندانسته است که ما او را از نطفه اى ناچیز آفریدیم پس ناگهان او ستیزه گرى شده است که آشکارا با ما به کشمکش مى پردازد ؟!

78) او از آن روى که آفرینش خود را فراموش کرده بود، استخوان هاى پوسیده را براى ما مَثَل آورد، تا ناممکن بودن رستاخیز را به اثبات رساند. گفت: چه کسى این استخوان ها را در حالى که پوسیده اند، حیاتى دوباره خواهد بخشید ؟!

79) اى پیامبر، در پاسخ او بگو: همان توانمندى که نخستین بار آن استخوان ها را پدید آورد، آنها را زنده مى کند. او به هر آفریده اى بسى داناست. ویژگى هاى همه خلایق را چه پیش از مرگشان و چه پس از مرگشان مى داند، پس زنده کردن مردگان براى او سهل است.

80) همان توانمندى که براى شما از درخت سبز ( مَرْخ و عَفار ) که تروتازه است آتشى پدیدار کرد که شما بى درنگ از آن، آتش مى افروزید.

81) آیا آن کسى که آسمان ها و زمین را آفریده است توانا نیست که با آفرینش دوباره انسان ها همانندشان را بیافریند ؟! چرا، تواناست و اوست آفریننده اى که همواره مى آفریند و به همه خلایق داناست.

82) وقتى ایجاد چیزى را بخواهد، کارش جز این نیست که به آن مى گوید: باش. پس آن موجود مى شود.

83) پس، از ناتوانى منزّه بدان آن کسى را که هستى هر چیزى به دست اوست و همگان به سوى او بازگردانده مى شوید.