صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
مائدة
جزء : هفتم
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَي الرَّسُولِ تَري أَعْيُنَهُمْ تَفيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ
83
وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحينَ
84
فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنينَ
85
وَ الَّذينَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَحيمِ
86
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ
87
وَ کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلالاً طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ
88
لا يُؤاخِذُکُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ في أَيْمانِکُمْ وَ لکِنْ يُؤاخِذُکُمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيْمانَ فَکَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکينَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْليکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْريرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ ذلِکَ کَفَّارَةُ أَيْمانِکُمْ إِذا حَلَفْتُمْ وَ احْفَظُوا أَيْمانَکُمْ کَذلِکَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آياتِهِ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
89
ترجمه جناب آقاي صفوي
83) و چون آیات این قرآن را که بر پیامبر نازل شده است مى شنوند، به دلیل این که حق را شناخته اند، چشمانشان را مى بینى که اشکبار است و مى گویند: پروردگارا، ایمان آوردیم، پس ما را با سایر مؤمنان در زمره کسانى ثبت کن که بر حقانیت رسالت پیامبر گواهى داده اند.
84) و مى گویند: ما را چه سودى است که به خدا و این قرآن که سراسر حق است و به سوى ما آمده است ایمان نیاوریم و امیدواریم که پروردگارمان ما را با مردم شایسته همراه سازد و در میان آنان درآورد ؟
85) پس خداوند به پاس آنچه گفتند بوستان هایى آکنده از درخت که در زیر آنها جوى ها روان است و در آن جاودانه اند، به آنان پاداش داد، و این است پاداش نیکوکاران.
86) و کسانى که به پیامبر و آنچه بر او نازل شده است کافر شده و آیات ما را دروغ انگاشته اند آنان همدم دوزخند.
87) اى کسانى که ایمان آورده اید، چیزهاى پاکیزه را که خدا آنها را براى شما حلال کرده است بر خود و دیگران حرام مکنید و بدین وسیله از حدود الهى تجاوز نکنید که خداوند تجاوزگران را دوست نمى دارد.
88) و از آنچه خدا روزى شما کرده است که همه حلال و پاکیزه اند. بخورید و از خدا که به او ایمان دارید پروا کنید و حلال او را حرام مکنید.
89) خداوند شما را به سبب سوگندهاى بیهوده تان که بدون قصد بر زبان مى آورید بازخواست نمى کند و کفّاره اى براى آنها مقرّر نمى دارد، ولى بر سوگندهایى که آنها را با اراده خود استوار مى کنید، اگر آنها را بشکنید بازخواستتان مى کند و براى آنها کفّاره مقرّر مى دارد. پس کفّاره شکستن سوگند، غذا دادن به ده درمانده است از غذاهاى متوسطى که به خانواده خود مى دهید یا پوشاک ده مسکین یا آزاد کردن یک برده. پس هر کس هیچ یک از اینها را نیابد باید سه روز روزه بگیرد. این کفّاره سوگندهاى شماست آن گاه که سوگند یاد کنید و آن را بشکنید، و باید سوگندهاى خود را حفظ کنید. این گونه خداوند احکام خود را براى شما بیان مى کند، باشد که با فراگرفتن آنها و عمل بدانها سپاسگزارى کنید.
122
122