84) و مى گویند: ما را چه سودى است که به خدا و این قرآن که سراسر حق است و به سوى ما آمده است ایمان نیاوریم و امیدواریم که پروردگارمان ما را با مردم شایسته همراه سازد و در میان آنان درآورد ؟

85) پس خداوند به پاس آنچه گفتند بوستان هایى آکنده از درخت که در زیر آنها جوى ها روان است و در آن جاودانه اند، به آنان پاداش داد، و این است پاداش نیکوکاران.

86) و کسانى که به پیامبر و آنچه بر او نازل شده است کافر شده و آیات ما را دروغ انگاشته اند آنان همدم دوزخند.

87) اى کسانى که ایمان آورده اید، چیزهاى پاکیزه را که خدا آنها را براى شما حلال کرده است بر خود و دیگران حرام مکنید و بدین وسیله از حدود الهى تجاوز نکنید که خداوند تجاوزگران را دوست نمى دارد.

88) و از آنچه خدا روزى شما کرده است که همه حلال و پاکیزه اند. بخورید و از خدا که به او ایمان دارید پروا کنید و حلال او را حرام مکنید.

89) خداوند شما را به سبب سوگندهاى بیهوده تان که بدون قصد بر زبان مى آورید بازخواست نمى کند و کفّاره اى براى آنها مقرّر نمى دارد، ولى بر سوگندهایى که آنها را با اراده خود استوار مى کنید، اگر آنها را بشکنید بازخواستتان مى کند و براى آنها کفّاره مقرّر مى دارد. پس کفّاره شکستن سوگند، غذا دادن به ده درمانده است از غذاهاى متوسطى که به خانواده خود مى دهید یا پوشاک ده مسکین یا آزاد کردن یک برده. پس هر کس هیچ یک از اینها را نیابد باید سه روز روزه بگیرد. این کفّاره سوگندهاى شماست آن گاه که سوگند یاد کنید و آن را بشکنید، و باید سوگندهاى خود را حفظ کنید. این گونه خداوند احکام خود را براى شما بیان مى کند، باشد که با فراگرفتن آنها و عمل بدانها سپاسگزارى کنید.