----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
حجر
جزء : چهاردهم
قالَ هؤُلاءِ بَناتي‏ إِنْ کُنْتُمْ فاعِلينَ71لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفي‏ سَکْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ72فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقينَ73فَجَعَلْنا عالِيَها سافِلَها وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ سِجِّيلٍ74إِنَّ في‏ ذلِکَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمينَ75وَ إِنَّها لَبِسَبيلٍ مُقيمٍ76إِنَّ في‏ ذلِکَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنينَ77وَ إِنْ کانَ أَصْحابُ الْأَيْکَةِ لَظالِمينَ78فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ وَ إِنَّهُما لَبِإِمامٍ مُبينٍ79وَ لَقَدْ کَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلينَ80وَ آتَيْناهُمْ آياتِنا فَکانُوا عَنْها مُعْرِضينَ81وَ کانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً آمِنينَ82فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحينَ83فَما أَغْني‏ عَنْهُمْ ما کانُوا يَکْسِبُونَ84وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَميلَ85إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَليمُ86وَ لَقَدْ آتَيْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثاني‏ وَ الْقُرْآنَ الْعَظيمَ87لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْکَ إِلي‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِلْمُؤْمِنينَ88وَ قُلْ إِنِّي أَنَا النَّذيرُ الْمُبينُ89کَما أَنْزَلْنا عَلَي الْمُقْتَسِمينَ90
ترجمه جناب آقاي صفوي
71) لوط به مهاجمان گفت: اینان دختران منند، اگر کارى مى کنید آنان را به همسرى خود برگیرید.

72) اى پیامبر، به جان تو سوگند که قوم لوط در سرمستى خود سرگردان بودند.

73) پس هنگامى که به روشنى بامداد درآمدند، بانگى مهیب آنان را فرو گرفت.

74) و ما دیارشان را زیر و زبر کردیم و بر آنان سنگ هایى از ( سجّیل ) باراندیم.

75) به راستى در دیار ویران شده قوم لوط براى اثرشناسان نشانه هایى از وقوع عذاب الهى است.

76) و آن آثار در راهى دایر ( راه مدینه به شام ) قرار دارد.

77) بى تردید، در این ماجرا براى مؤمنان نشانه اى بر حقّانیّت هشدارها و دعوت هاى خداوند است.

78) و قوم شعیب، آن جنگل نشینان نیز به راستى ستمکار بودند.

79) و ما از آنان انتقام گرفتیم، و این دو سرزمین ( سرزمین قوم لوط و قوم شعیب ) در راهى آشکار ( راه مدینه به شام ) قرار دارند.

80) و اهل ( حِجر ) هم پیامبران را تکذیب کردند.

81) و ما نشانه هاى خود را در اختیارشان نهادیم ولى از آنها روى برتافتند.

82) آنان از کوه ها خانه هایى براى خود مى تراشیدند و به گمان خویش از گزندها در امان بودند.

83) ولى آن گاه که به بامدادى درآمدند، بانگى مهیب آنان را فرو گرفت و هلاکشان کرد.

84) و آنچه فراهم آورده بودند به کارشان نیامد و آنان را نیکبخت نساخت.

85) و ما آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریده ایم، و قیامت قطعاً آمدنى است، پس تو ـ اى پیامبر ـ کفر و تمسخر کافران را نادیده انگار و به نیکى چشم پوشى کن.

86) چرا که پروردگار توست که همگان را آفریده و به حالشان داناست.

87) و به راستى ما از میان آیات قرآن که باهم پیوند دارند سوره اى را با هفت آیه ( سوره حمد ) به تو عطا کردیم و این قرآن با عظمت را به تو دادیم.

88) ]پس[ به مال و ثروتى که گروه هایى از کافران را از آن بهره مند ساخته ایم چشم مدوز، و بر کفر ورزیدن آنان اندوه مخور، و بال و پر خود را براى مؤمنان فرو گستر و آنان را پیرامون خود گرد آور و با آنان معاشرت داشته باش و با مهربانى و بردبارى به تربیت آنان همت گمار.

89) و بگو: مسئولیت من این است که شما را به عذاب هاى الهى هشدار دهم و آنچه را که در دین خود بدان نیاز دارید به روشنى بیان کنم،

90) شما را به عذابى همانند عذابى که بر تقسیم کنندگان قرآن فرو فرستادیم هشدار مى دهم.

266
266