صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
هود
جزء : دوازدهم
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَي اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ في کِتابٍ مُبينٍ
6
وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَي الْماءِ لِيَبْلُوَکُمْ أَيُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّکُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذينَ کَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ
7
وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلي أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُهُ أَلا يَوْمَ يَأْتيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ
8
وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْناها مِنْهُ إِنَّهُ لَيَؤُسٌ کَفُورٌ
9
وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ نَعْماءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ
10
إِلاَّ الَّذينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبيرٌ
11
فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما يُوحي إِلَيْکَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ أَنْ يَقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ کَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّما أَنْتَ نَذيرٌ وَ اللَّهُ عَلي کُلِّ شَيْءٍ وَکيلٌ
12
ترجمه جناب آقاي صفوي
6) چگونه خداوند از نهان و آشکار امور و از راز دل ها آگاه نباشد در صورتى که هیچ جنبنده اى در زمین نیست مگر این که روزى اش تنها برعهده خداست و قرارگاه و گردشگاه آن را مى داند. همه اینها در کتابى روشن ثبت است.
7) و اوست آن کسى که آسمان ها و زمین را در شش مرحله آفرید و عرش او در آن هنگام بر آب مستقر بود ( همه هستى آب بود و او بر آب فرمانروایى مى کرد ) پس آسمان ها و زمین را پدید آورْد تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارترید. و اگر بگویى: شما پس از مرگ برانگیخته مى شوید، قطعاً کسانى که کافر شده اند خواهند گفت: این سخن جز افسونى آشکار نیست.
8) و اگر عذابى را که بدان تهدید شده اند تا مدّتى معدود از آنان به تأخیر افکنیم، حتماً از روى مسخره خواهند گفت: چه چیز آن را از ما باز مى دارد ؟ بدانند روزى که عذاب به سراغشان بیاید، از آنان باز گردانده نمى شود و آن چیزى که به مسخره مى گرفتند آنان را فرو خواهد گرفت.
9) و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانیم و نعمتى در اختیارش نهیم، سپس آن را از او باز گیریم، به یقین او از این که بار دیگر به نعمت هایى دست یابد ناامید مى شود و نعمت هایى که داشته ناسپاسى مى کند و آنها را از جانب خدا نمى شمرد.
10) و اگر پس از گزندى که به او رسیده است نعمتى به او بچشانیم، حتماً خواهد گفت: همه دشوارى ها از من دور شد، و مى پندارد که دیگر رنجى به او نمى رسد، چرا که او بسیار شادمان و به خود بالنده است.
11) اما کسانى که شکیبایى ورزیده و کارهاى شایسته انجام داده اند، نه هنگام سختى ها مأیوس و ناسپاس مى شوند و نه هنگام راحتى شادمانى مى کنند و به خود مى بالند. اینانند که آمرزش و پاداشى بزرگ خواهند داشت.
12) اى پیامبر، رسالت تو جاى هیچ گونه تردید و انکار ندارد، پس چگونه است که گروهى آن را دروغ انگاشته اند ؟ آیا برخى از آنچه را به تو وحى مى شود وامى نهى و به مردم نمى رسانى و سینه ات از آن به تنگ مى آید که مبادا بگویند: چرا گنجى بر او فرو فرستاده نشده یا فرشته اى با او نیامده است ؟ این چه انتظار بى جایى است که از تو دارند، تو فقط هشداردهنده اى و خدا کارساز و تدبیرکننده امور است.
222
222