----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
رعد
جزء : سيزدهم
وَ يَسْتَعْجِلُونَکَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلاتُ وَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلي‏ ظُلْمِهِمْ وَ إِنَّ رَبَّکَ لَشَديدُ الْعِقابِ6وَ يَقُولُ الَّذينَ کَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّه‏ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ7اللَّهُ يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثي‏ وَ ما تَغيضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ کُلُّ شَيْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ8عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْکَبيرُ الْمُتَعالِ9سَواءٌ مِنْکُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ10لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّي يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ إِذا أَرادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوْءاً فَلا مَرَدَّ لَهُ وَ ما لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ والٍ11هُوَ الَّذي يُريکُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ12وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِکَةُ مِنْ خيفَتِهِ وَ يُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَيُصيبُ بِها مَنْ يَشاءُ وَ هُمْ يُجادِلُونَ فِي اللَّهِ وَ هُوَ شَديدُ الْمِحالِ13
ترجمه جناب آقاي صفوي
6) کافران پیش از درخواست رحمت و سلامت، از تو مى خواهند که هر چه زودتر عذاب الهى را بر آنان فرود آورى، در حالى که پیش از آنان عقوبت هایى عبرت انگیز بر منکران رسالت پیامبران رفته است و آنان از آن آگاهند. به یقین، پروردگار تو براى مردم ـ با وجود ستمکارى شان ـ صاحب مغفرت است و البته پروردگار تو سخت کیفر نیز هست.

7) کافران قرآن را نشانه رسالت تو نمى شمرند، لذا مى گویند: چرا از جانب خدا معجزه اى همچون معجزات موسى و عیسى بر او فرستاده نشده است ؟ اى پیامبر، آوردن معجزه در اختیار تو نیست، تو فقط بیم دهنده و هدایت کننده اى، و هر قومى هدایت کننده اى دارد.

8) خدا مى داند که هر ماده اى چه در رحم دارد، و نیز از خون هایى که رحم ها در دوران باردارى جذب مى کنند و به مصرف غذاى جنین مى رسانند و خون هایى که زیاد آورده به مصرف نمى رسانند و دفع مى کنند آگاه است. چگونه آگاه نباشد، در صورتى که هر چیزى نزد او اندازه اى معین دارد.

9) داناى نهان و آشکار، و بزرگ و بلند مرتبه است.

10) نزد او یکسان است آن کس از شما که سخنش را نهان دارد و کسى که آن را آشکار کند، و آن کس که در شب خود را پنهان سازد و کسى که در روز به طور آشکار راه پیماید.

11) آدمى فرشتگانى در پى دارد که همواره از پیش روى و از پشت سرش او را احاطه کرده اند و به فرمان خدا او را از گزندهایى که برخاسته از فرمان خداست حفظ مى کنند. این موهبت همچنان ادامه دارد، چرا که خداوند نعمتى را که به مردمى داده است به بلا و محنت تبدیل نمى کند تا این که آنان خود، خویشتن را دگرگون سازند و به کفر و ناسپاسى روى بیاورند. و هنگامى که خدا محنت و بلایى را براى مردمى بخواهد بازگشتى براى آن نیست و جز خدا هیچ سرپرستى در برابر آن محنت و بلا نخواهند داشت.

12) اوست آن که برق را در آسمان به شما مى نمایاند تا در گروهى بیم و در گروهى امید به وجود آورَد، و اوست که ابرهاى گرانبار را پدید مى آورد.

13) رعد، همراه با ستایش خدا، و فرشتگان از هیبت او تسبیح او مى گویند، و اوست که صاعقه ها را فرو مى فرستد آنها را به هر که بخواهد مى رساند. با این حال، مشرکان درباره ربوبیّت خدا مجادله مى کنند و آن را ویژه معبودان خود مى دانند، و حال آن که خدا در مجادله با آنان و رسوا ساختنشان سخت تواناست.

250
250