7) و یاد کن زمانى را که پروردگارتان اعلام کرد که اگر سپاسگزارى کنید، قطعاً بر نعمت هاى شما مى افزایم، و اگر ناسپاسى کنید و به کفر و گناه روى آورید، بى تردید عذاب من سخت است.

8) و موسى به قومش گفت: اگر شما و کسانى که در زمینند یکسره ناسپاسى کنید و کافر شوید، به خدا زیانى نمى رسد، زیرا خداوند بى نیاز و ستوده است.

9) آیا داستان هلاکت کسانى که پیش از شما بودند: قوم نوح و عاد و ثمود و کسانى که بعد از آنان بودند به شما نرسیده است ؟ هیچ کس جز خدا از حقیقت حالشان و تاریخ حیاتشان آگاه نیست. پیامبرانشان با دلایلى روشنگر به سویشان آمدند، ولى آنان دست پیامبران را به دهانشان برگرداندند ( آنان را به سکوت واداشتند ) و گفتند: ما به آیینى که شما براى آن فرستاده شده اید کافریم و در درستىِ آنچه ما را بدان فرا مى خوانید تردید داریم و دعوت شما به یکتاپرستى مایه بدگمانى ما شده است.

10) پیامبرانشان گفتند: آیا در یکتایى خدا که پدیدآورنده آسمان ها و زمین و سامان دهنده آنهاست تردیدى هست ؟ او شما را دعوت مى کند تا پاره اى از گناهان شما را بر شما ببخشاید و تا سرآمدى معیّن به شما مهلت دهد، زیرا اگر بخشوده نشوید، پیش از مهلت مقرّر، به سزاى گناهانتان به هلاکت خواهید رسید. گفتند: شما جز بشرى مانند ما نیستید، اگر از جانب خدا پیامى به شما مى رسید به ما نیز رسیده بود. شما مى خواهید با این ادّعا ما را از آنچه پدرانمان مى پرستیدند بازدارید. اگر از جانب خدا فرستاده شده اید براى ما معجزه اى آشکار بیاورید.