----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
ذاریات
جزء : بیست و ششم
وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ7إِنَّکُمْ لَفي‏ قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ8يُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ9قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ10الَّذينَ هُمْ في‏ غَمْرَةٍ ساهُونَ11يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ12يَوْمَ هُمْ عَلَي النَّارِ يُفْتَنُونَ13ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هذَا الَّذي کُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ14إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ15آخِذينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذلِکَ مُحْسِنينَ16کانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ17وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ18وَ في‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ19وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنينَ20وَ في‏ أَنْفُسِکُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ21وَ فِي السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ22فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ23هَلْ أَتاکَ حَديثُ ضَيْفِ إِبْراهيمَ الْمُکْرَمينَ24إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ25فَراغَ إِلي‏ أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمينٍ26فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قالَ أَ لا تَأْکُلُونَ27فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خيفَةً قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَليمٍ28فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ في‏ صَرَّةٍ فَصَکَّتْ وَجْهَها وَ قالَتْ عَجُوزٌ عَقيمٌ29قالُوا کَذلِکَ قالَ رَبُّکِ إِنَّهُ هُوَ الْحَکيمُ الْعَليمُ30
ترجمه جناب آقاي صفوي
7) سوگند به آسمانِ داراى راه ها،

8) که شما کفرپیشگان درباره قرآن سخنان گوناگون و ضدّ و نقیض مى گویید.

9) از قرآن گردانیده مى شود آن کس که گردانیده شده است.

10) مرگ بر آنان که بى هیچ دلیلى، تنها از روى حدس و گمان درباره قیامت سخن مى گویند.

11) کسانى که در نادانى فرو رفته و از حقیقت آنچه به آنان خبر مى دهند ناآگاهند.

12) همواره مى پرسند: روز جزا کى خواهد بود ؟

13) روز جزا روزى است که آنان بر آتش سوخته مى شوند.

14) به آنان گفته مى شود: عذاب خود را بچشید; این است همان عذابى که شتاب در آمدنِ آن را مى خواستید.

15) همانا تقواپیشگان در بوستان ها و در کنار چشمه سارانى وصف ناپذیر خواهند بود.

16) آنچه را پروردگارشان به آنان عطا فرموده است با خرسندى مى گیرند، زیرا آنان پیش از این در دنیا نیکوکار بودند،

17) اندکى از شب را مى خوابیدند و در بیشتر ساعات آن به نماز مى پرداختند.

18) و در سحرگاه ها آمرزش گناهانشان را از خدا مى خواستند.

19) و مى دانستند که در اموالشان براى نیازمندِ سائل و بینوایى که از درخواست اِبا دارد، حقّى هست.

20) و در زمین براى اهل یقین نشانه هایى بر یگانگى خدا در تدبیر جهان است.

21) و در خود شما نیز نشانه هاى روشنى بر یکتایى خدا هست; پس چرا آنها را نمى بینید و درنمى یابید ؟

22) و باران که منشأ رزق شماست و خدا آن را فرو مى ریزد و بهشت و نعمت هاى آن که به شما وعده داده مى شود در آسمان است.

23) پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که رزق شما و بهشت و نعمت هاى آن امرى ثابت و حتمى است; همان گونه که شما سخن مى گویید و در سخن گفتن خود تردید ندارید.

24) آیا داستان میهمانان گرامى ابراهیم، آن فرشتگان ارجمند، به تو رسیده است ؟

25) آن گاه که بر او وارد شدند و سلام گفتند. ابراهیم نیز به آنان سلام داد و پیش خود گفت: اینان مردمى ناآشنا و بیگانه اند.

26) پس بى درنگ و به طور پنهانى نزد خانواده اش رفت و طولى نکشید که گوساله اى فربه و بریان شده آورد.

27) و آن را نزدیکشان برد و به گمان این که آنها بشرند، گفت: چرا نمى خورید ؟

28) پس وقتى دید دست به سوى آن نمى برند، در دل خود از آنان احساس ترسى کرد. فرشتگان که چنین دیدند، گفتند: مترس. و او را به پسرى نوجوان و دانا مژده دادند.

29) همسرش چون این نوید را شنید، فریادکنان پیش آمد و سخت بر چهره خود زد و گفت: من پیرزنى نازا هستم، چگونه مى توانم فرزندى بیاورم ؟

30) فرشتگان به وى گفتند: پروردگار تو همان گونه فرموده است که ما به تو مژده داده ایم. به یقین او کارهایش از روى حکمت است و به حال تو و همسرت داناست.

521
521