----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
قمر
جزء : بیست و هفتم
خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ کَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ7مُهْطِعينَ إِلَي الدَّاعِ يَقُولُ الْکافِرُونَ هذا يَوْمٌ عَسِرٌ8کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَکَذَّبُوا عَبْدَنا وَ قالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ9فَدَعا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ10فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ11وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَي الْماءُ عَلي‏ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ12وَ حَمَلْناهُ عَلي‏ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ13تَجْري بِأَعْيُنِنا جَزاءً لِمَنْ کانَ کُفِرَ14وَ لَقَدْ تَرَکْناها آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ15فَکَيْفَ کانَ عَذابي‏ وَ نُذُرِ16وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ17کَذَّبَتْ عادٌ فَکَيْفَ کانَ عَذابي‏ وَ نُذُرِ18إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ ريحاً صَرْصَراً في‏ يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ19تَنْزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ20فَکَيْفَ کانَ عَذابي‏ وَ نُذُرِ21وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ22کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ23فَقالُوا أَ بَشَراً مِنَّا واحِداً نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَفي‏ ضَلالٍ وَ سُعُرٍ24أَ أُلْقِيَ الذِّکْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ25سَيَعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْکَذَّابُ الْأَشِرُ26إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ27
ترجمه جناب آقاي صفوي
7) آنان در حالى که چشمانشان در اثر ذلّت فرو افتاده از گورها بیرون مى آیند و آن چنان درهم و برهم مى شوند که گویى ملخ هایى پراکنده اند .

8) شتابان به سوى آن دعوت کننده مى روند و دعوتش را اجابت مى کنند . کافران مى گویند : امروز روزى سخت و دشوار است .

9) پیش از قوم تو ، قوم نوح نیز رسالت پیامبران را دروغ انگاشتند; از این رو بنده ما نوح را تکذیب کردند و گفتند : او دیوانه است و از سوى جنّیان به گفتن این سخنان وادار مى شود .

10) پس نوح پروردگارش را خواند که : پروردگارا ، من شکست خورده ام ، انتقام مرا بستان .

11) ] ما هم دعایش را اجابت کردیم ، [ پس درهاى آسمان را با آبى ریزان گشودیم و بارانى شدید و پى درپى فرو ریختیم .

12) و زمین را به صورت چشمه هاى آب شکافتیم; پس آب هاى فرود آمده از آسمان با آب هاى جوشیده از زمین به همان اندازه که براى طوفان مقدّر شده بود به هم پیوست .

13) و نوح را بر کشتىِ ساخته شده از الوارها و میخ ها برنشاندیم .

14) آن کشتى با مراقبت و حراست همه جانبه ما بر روى آب روان بود . چنین تدبیر کردیم تا نوح را که به او کافر شدند و رسالتش را انکار کردند پاداش دهیم .

15) و به راستى آن کشتى را باقى گذاشتیم تا نشانه و دلیلى باشد براى هر کسى که درس عبرت مى آموزد . اینک آیا کسى هست که متذکّر شود و درستىِ پیام رسولان را دریابد ؟

16) حال که از سرگذشت قوم نوح آگاه شدید ، آیا دانستید که عذاب من و هشدارهایم چگونه بود ؟ آیا عذاب من سخت نبود ؟ آیا هشدارهایم راست و درست نبود ؟

17) همانا ما معارف قرآن را براى فراگیرى همگان آسان کردیم; پس آیا کسى هست که متذکّر شود و خدا را بشناسد و به صفات و افعال او پى ببرد ؟

18) قوم عاد پیامبرشان را تکذیب کردند و به عذاب گرفتار آمدند; پس عذاب من و هشدارهاى من چگونه بود ؟

19) ما در برهه اى از زمان که پیاپى براى آنان شوم بود ، تندبادى سوزان بر آنان فرستادیم ،

20) که مردم را از جا مى کنْد ] و وقتى آنها را بر زمین مى افکند [ گویى تنه هاى نخلى بودند که از ریشه برآمده بودند .

21) پس بنگر که عذاب من و هشدارهایم چگونه بود . آیا عذاب من سخت نبود ؟ آیا هشدارهایم راست و درست نبود ؟

22) همانا ما معارف قرآن را براى فراگیرى همگان آسان کردیم; پس آیا کسى هست که متذکّر شود و خدا را بشناسد و به صفات و افعال او پى ببرد ؟

23) قوم ثمود نیز هشدارها را دروغ انگاشتند .

24) و گفتند : آیا از بشرى که از جنس خود ما و یکّه و تنهاست و هیچ عِدّه و عُدّه اى ندارد پیروى کنیم ؟ در این صورت ما قطعاً در گمراهى و جنونى شگفت خواهیم بود .

25) آیا از میان ما وحى فقط بر او القا شده است ؟ او بر ما هیچ امتیازى ندارد ، بلکه بسیار دروغ پرداز و متکبّر است و مى خواهد بدین وسیله بر ما بزرگى کند .

26) فردا به زودى خواهند دانست که دروغ پرداز و متکبّر کیست .

27) به پیامبرشان صالح گفتیم : همانا ما به شیوه اعجاز ، آن شترى را که مى خواهند برایشان مى فرستیم تا آنان را بیازماییم; پس در انتظار ] عملکرد [ آنان باش و بر آزارشان شکیبایى کن .

529
529