----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
بقرة
جزء : اول
وَ لَمَّا جاءَهُمْ کِتابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ وَ کانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَي الَّذينَ کَفَرُوا فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَي الْکافِرينَ89بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَکْفُرُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْياً أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلي‏ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ فَباؤُ بِغَضَبٍ عَلي‏ غَضَبٍ وَ لِلْکافِرينَ عَذابٌ مُهينٌ90وَ إِذا قيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ يَکْفُرُونَ بِما وَراءَهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِياءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ91وَ لَقَدْ جاءَکُمْ مُوسي‏ بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ92وَ إِذْ أَخَذْنا ميثاقَکُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناکُمْ بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُوا قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَيْنا وَ أُشْرِبُوا في‏ قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَما يَأْمُرُکُمْ بِهِ إيمانُکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ93
ترجمه جناب آقاي صفوي
89) و هنگامى که از جانب خدا کتابى ( قرآن ) برایشان آمد و توراتى را که با آنهاست تأیید کرد و پیش از آمدن آن هم با نوید دادن به ظهور پیامبر و هجرت او به مدینه، درپى پیروزى بر کافران عرب بودند، آرى هنگامى که همان چیزى را که مى شناختند برایشان آمد، به آن کافر شدند، پس لعنت خدا بر کافران باد.

90) بد بهایى است آنچه خود را بدان فروختند که به کتابى که خدا فرو فرستاده است، کافر مى شوند، کفرشان از آن روست که بر پیامبر حسد مىورزند و رشک مى برند که خداوند از فزون بخشى خود به هر کس از بندگانش که بخواهد وحى مى کند، از این رو خشمى از خدا را به سزاى کفرشان به قرآن، بر خشم دیگر به کیفر کفرشان به تورات بر خود جاى دادند، و براى کفرپیشگان عذابى خوارکننده است.

91) و چون به آنان گفته شود: به آنچه خدا فرو فرستاده است ایمان بیاورید، مى گویند: ما به آنچه بر خودمان نازل شده است ایمان داریم. و آنچه را غیر آن است با این که حق است و راستى و درستىِ کتابى را که با آنهاست تأیید مى کند انکار مى کنند. اى پیامبر، به آنان بگو: اگر به آنچه گفتید ایمان دارید، چرا پیش از این آن پیامبران خدا را که از نژاد خودتان بودند مى کشتید ؟

92) و به راستى موسى براى شما آن معجزات روشن را آورد، ولى شما در غیاب او آن گوساله را به پرستش برگرفتید در حالى که ستمکار بودید ]= هیچ عذرى بر این کار نداشتید[.

93) و هنگامى که از شما پیمان گرفتیم و براى نشان دادن قدرت خود به شما آن کوه را بر فرازتان برافراشتیم و گفتیم: کتابى را که به شما داده ایم به جد و جهد بگیرید و به آنچه در آن است گوش بسپارید. گفتند: شنیدیم و نافرمانى کردیم. و به سبب کفرشان محبّت آن گوساله در دل هایشان نفوذ داده شد. اى پیامبر، به آنان بگو: بد است آنچه ایمانتان شما را به آن فرمان مى دهد اگر ایمان دارید.

14
14