92) و این قرآن کتابى است پرخیر و برکت که ما آن را فرو فرستادیم و کتابى را که پیش از آن بوده است تصدیق مى کند. آن را فرو فرستادیم تا به وسیله آن مردمِ ام القرى ( مکه ) و کسانى را که پیرامون آنند هشدار دهى. و کسانى که به سراى آخرت ایمان دارند، به این قرآن ایمان مى آورند و آنانند که بر نماز خود مراقبت مى کنند ( آن را با حالت خشوع به جاى مى آورند ).

93) و کیست ستمکارتر از آن کس که با شریک قرار دادن براى خدا بر او دروغ بسته یا آن کس که گفته به من وحى شده در حالى که چیزى بر او وحى نشده است و آن کس که گفته من نیز به زودى مانند آنچه خدا نازل کرده است نازل خواهم کرد ؟ اى کاش مى دیدى زمانى را که این ستمکاران در دشوارى هاى مرگ فرو رفته اند و فرشتگان دست هاى خود را گشوده اند و مى گویند: جان هاى خود را برآورید، امروز به سزاى آن سخنان دروغى که بر خدا مى بستید و از روى تکبر آیات او را انکار مى کردید به عذاب خوارکننده کیفر داده مى شوید.

94) به راستى امروز ( روز مرگ ) همان گونه که نخستین بار شما را آفریدیم تنها نزد ما آمده اید، و آنچه را به شما داده بودیم که در زندگى دنیا از آن بهره برید، پشت سر خود نهاده اید، و شفاعت کنندگان خود را که مى پنداشتید در تدبیر امور شما شریک خدا هستند با شما نمى بینیم. همانا میان شما جدایى افتاده و اینک با مشاهده حقیقت، آنچه باور کرده بودید از شما دور گشته و ناپدید شده است. ( ناراستى اش براى شما آشکار گشته است )